Wincenty Szuwalski
| Data urodzenia | 20 lutego 1842 |
|---|---|
| Data śmierci | 14 października 1924 |
| Miejsce spoczynku | |
| Miejsce zamieszkania | Warszawa |
| Narodowość | polska |
| Rodzice | Wincenty, Maria |
| Małżeństwo | Maria |
| Odznaczenia | |
 | |
Wincenty Szuwalski (ur. 20 lutego 1842, zm. 14 października 1924) – powstaniec styczniowy, podporucznik Wojska Polskiego.
Życiorys
Syn Wincentego i Marii. Był aplikantem pocztowym w Warszawie. Uczestniczył w powstaniu styczniowym 1863. W stopniu podporucznika pełnił funkcję komisarza Sekcji I Okręgu Policji Powstańczej. Aresztowany przez władze carskiej został skazany na zasłanie[1] w Katordze Nerczyńskiej i Siwakowej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości (1918) w okresie II Rzeczypospolitej został awansowany do stopnia podporucznika weterana Wojska Polskiego.
2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Zmarł 14 października 1924[3]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 8, rząd 2, miejsce 7, 8)[4].
Jego żoną była Kazimiera (1860-1908).
Przypisy
- ↑ Cezary Kałusowski – zesłaniec – droga na Sybir 1864. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 37.
- ↑ Informacja o zmarłych: Wincenty Szuwalski. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: SZUWALSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2015-05-02] .
Bibliografia
- Wincenty Szuwalski. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2015-05-02].
- Wincenty Szuwalski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-05-02].
- Wincenty Szuwalski. baza-nazwisk.de. [dostęp 2015-05-02].
