Wincenty Harembski

Wincenty Harembski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1890
Pałczyn

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków

Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

Stronnictwo Narodowe

Multimedia w Wikimedia Commons
Pomnik Katyński we Wrześni upamiętniający m.in. Wincentego Harembskiego

Wincenty Harembski (ur. 15 kwietnia 1890 w Pałczynie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – polski lekarz, polityk i działacz społeczny, poseł na Sejm III kadencji w II RP z ramienia Stronnictwa Narodowego. Uczestnik powstania wielkopolskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[1].

Życiorys

Urodził się 15 kwietnia 1890 w Pałczynie, pow. wrzesińskim, w rodzinie Józefa i Franciszki z Dopierałów[2] jako najstarszy z dziewiętnaściorga dzieci. Uczył się w gimnazjach w Poznaniu, Trzemesznie i Wschowie. W 1907 został relegowany z gimnazjum za udział w strajku szkolnym i działalność w Towarzystwie Tomasza Zana. Maturę zdał w 1912 roku, w Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. Studiował medycynę na Uniwersytetach w Krakowie, Wiedniu, Heidelbergu, Fryburgu i w Monachium, gdzie uzyskał w 1921 roku doktorat.

W czasie I wojny światowej służył w armii niemieckiej, z której został zwolniony jako inwalida. W stopniu kaprala brał udział w powstaniu wielkopolskim, a następnie służył w Wojsku Polskim, z którego odszedł 1 lipca 1925 w stopniu podporucznika rezerwy. Najpóźniej w 1925 otrzymał dyplom lekarza. Praktykował jako lekarz ogólny i ginekolog w Odolanowie, a później w Poznaniu. Był członkiem Rady Miejskiej i Sejmiku Powiatowego w Odolanowie. Członek i oboźny powiatowy Obozu Wielkiej Polski oraz delegat do zarządu powiatowego w Poznaniu i do Zarządu Głównego Stronnictwa Narodowego. W listopadzie 1930 uzyskał mandat posła z listy nr 4, w okręgu wyborczym 37 (Ostrów Wielkopolski), w sejmie zasiadł w Klubie Narodowym. Pracował w komisjach: pracy i opieki społecznej oraz zdrowia.

W 1934, jako podporucznik rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Ostrów Wielkopolski. Posiadał przydział do Kadry Zapasowej 7 Szpitala Okręgowego w Poznaniu[3].

Zmobilizowany w maju 1939 jako porucznik rezerwy lekarz (7 Szpital Okręgowy Poznań), wziął udział w kampanii wrześniowej i w okolicach Brześcia nad Bugiem dostał się do niewoli radzieckiej. Więziony w obozie w Starobielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w Charkowie[1].

Upamiętnienie

Nazwisko Wincentego Harembskiego zostało umieszczone na Pomniku Katyńskim we Wrześni oraz Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego w Poznaniu[4].

Przypisy

  1. a b Parlamentarzyści - Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2019-12-02] .
  2. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 103. [dostęp 2021-07-26].
  3. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 225, 780.
  4. Pracownicy wielkopolskiej służby zdrowia – ofiary zbrodni katyńskiej upamiętnieni na Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego w Poznaniu. poznan.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).

Bibliografia

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Marian Torzewski: Harembski Wincenty. W: Roman Nowaczyk (red.): Wrzesiński słownik biograficzny. Wyd. II poprawione i rozszerzone. Września: Wydawnictwo Kropka Jolanta i Waldemar Śliwczyńscy, 2011, s. 85. ISBN 978-83-89494-40-5.