Wilhelm Stuckart

Ten artykuł od 2010-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wilhelm Stuckart

Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1902 Wiesbaden
Data i miejsce śmierci	15 listopada 1953 Hanower
Nadburmistrz Szczecina
Okres	od 4 kwietnia 1933 do 15 maja 1933
Przynależność polityczna	NSDAP
Poprzednik	Joachim Becker
Następca	Erich Mix
Minister Spraw Wewnętrznych Rzeszy Niemieckiej
Okres	od 6 maja 1945 do 26 maja 1945
Przynależność polityczna	NSDAP
Poprzednik	Paul Giesler
Następca	Sojusznicza Rada Kontroli Niemiec
Multimedia w Wikimedia Commons

Wilhelm Stuckart (ur. 16 listopada 1902 w Wiesbaden, zm. 15 listopada 1953 w Hanowerze) – niemiecki polityk, zbrodniarz hitlerowski, sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych III Rzeszy, współodpowiedzialny za wprowadzanie w Niemczech rasistowskiego ustawodawstwa.

Życiorys

Urodził się w Wiesbaden, studiował prawo na Uniwersytetach we Frankfurcie nad Menem i w Monachium. Należał do Freikorps i był dwukrotnie uwięziony przez Francuzów za działalność opozycyjną. Jako skrajny prawicowiec, Stuckart wstąpił do NSDAP w 1922, zostając w niej radcą prawnym (1926), a następnie sędzią (1930). Jego kariera nabrała rozpędu po zdobyciu władzy przez narodowych socjalistów w styczniu 1933. W czerwcu 1933 został sekretarzem stanu w pruskim Ministerstwie do spraw Kultury, Oświaty i Kościoła, a we wrześniu tego roku także członkiem pruskiej Rady Stanu. Wreszcie w marcu 1935 Stuckart powołany został na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Rzeszy. W 1936 wstąpił do SS.

W Ministerstwie kierował departamentem do spraw konstytucyjnych i ustawodawstwa. Stuckart był jednym z inicjatorów i twórców osławionych Ustaw norymberskich (1935), dyskryminujących niemieckich Żydów. Następnie w 1936, wraz z Hansem Globke, wydał komentarze do narodowosocjalistycznego prawa rasowego. Opublikował także liczne prace dotyczące narodowo socjalistycznej teorii prawa. W 1942 Stuckart wziął udział w konferencji w Wannsee (organizowanej przez Reinharda Heydricha), która zapoczątkowała systematyczną eksterminację europejskich Żydów. Gorąco popierał on w trakcie konferencji plany „ostatecznego rozwiązania”, masową sterylizację wszystkich nie-aryjczyków oraz bezwzględny zakaz tzw. małżeństw mieszanych. W sprawach rasowych Stuckart wykazywał nawet większy radykalizm niż Heydrich.

W 1945 został aresztowany przez aliantów i zasiadł na ławie oskarżonych w tzw. procesie ministerstw (jednym z procesów norymberskich przed Amerykańskimi Trybunałami Wojskowymi). Stuckart twierdził, iż nie wiedział o obozach zagłady, co nie wydaje się odpowiadać rzeczywistości. Mimo że uznany za winnego zbrodni przeciw ludzkości, po ogłoszeniu wyroku został zwolniony z więzienia, gdyż Trybunał uznał, iż Stuckart odbył już swoją karę, przebywając w areszcie przed i w toku procesu. Wypuszczony w 1949, w sumie spędził w więzieniu 3 lata i 10 miesięcy.

Wilhelm Stuckart zginął w 1953 w wypadku samochodowym pod Hanowerem.