Wilhelm Billig
| Data i miejsce urodzenia | 30 czerwca 1906 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 5 sierpnia 1985 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | inżynier |
| Odznaczenia | |
  | |
Wilhelm Billig, ps. „Stefan” (ur. 30 czerwca 1906 w Kolbuszowej, zm. 5 sierpnia 1985 w Warszawie) – polski inżynier i działacz państwowy, wiceminister poczt i telegrafów (1951–1955) oraz łączności (1955–1956).
Życiorys
Syn Eliasza, żydowskiego lekarza z Kolbuszowej. Od 1929 do 1938 należał do KPP. W latach 1933–1939 był więziony. Od 1941 do 1944 należał do WKP(b), od 1944 do 1948 do PPR, od 1948 do PZPR. Inspektor w Rejonowym Wydziale Oświaty w Łunińcu (1939–1940), dyrektor szkoły w Łunińcu (1940–1941), kierownik Działu Rolnego „Sztandaru Wolności” w Mińsku (1941), kierownik Redakcji Polskiej Wszechzwiązkowego Komitetu Radiowego w Moskwie (1941–1944), kierownik radia Związku Patriotów Polskich w Moskwie (1944). W sierpniu 1944 rozpoczął starania o wznowienie działalności rozgłośni, początkowo w Lublinie, a następnie w Warszawie. Został pierwszym powojennym szefem Polskiego Radia (1944–1951)[1]. Od czerwca 1949 do maja 1951 był prezesem Centralnego Urzędu Radiofonizacji Kraju[2]. W latach 1951–1956 pełnił obowiązki podsekretarza stanu w Ministerstwie Poczt i Telegrafów, następnie Ministerstwie Łączności. W latach 1956–1968 był pełnomocnikiem rządu ds. wykorzystania energii jądrowej. Od 20 czerwca 1964 do 16 listopada 1968 był zastępcą członka KC PZPR[3]. W związku z antysemicką kampanią marcową odwołany ze stanowiska.
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera II D4-2-9)[4].
Ordery i odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1964)[5]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 stycznia 1945)[6]
Przypisy
- ↑ Nawojka Cieślińska-Lobkowicz: Wilhelm Billig. wyborcza.pl, 2006-12-06. [dostęp 2018-01-28].
- ↑ Wilhelm Billig prezesem CURK. „Ilustrowany Kurier Polski”. Rok V, Nr 324, s. 1, 24 listopada 1949. Bydgoszcz: Spółdzielnia Wydawnicza „Zryw”. [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-07-21] .
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-07-21] .
- ↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 20 lipca 1964.
- ↑ M.P. z 1945 r. nr 39, poz. 94 „w uznaniu zasług, położonych dla sprawy radiofonii w Polsce, a w szczególności odbudowy Centralnej Rozgłośni Polskiego Radia w Raszynie”.
Bibliografia
- Łukasz Kamiński, Grzegorz Majchrzak, Wczoraj figura, dzisiaj figurant, Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej, nr 1–2/2005, s. 98–102 (notka w przypisie na s. 100).
- Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Wilhelm Billig. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-01-28].
- p
- d
- e
| Dyrektorzy naczelni Polskiego Radia |
|
|---|---|
| Przewodniczący Komitetu do spraw Radiofonii „Polskie Radio” |
|
| Przewodniczący Komitetu do spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja” |
|
| Prezesi Zarządu Polskiego Radia S.A. |
|
