Tetyda (tytanida)

Zobacz też: inne postacie o imieniu „Tetyda”.
Tetyda
Τηθύς
bogini „żeńskiej” siły rozrodczej morza
Ilustracja
Mozaika z IV wieku
Inne imiona

Tetys

Występowanie

mitologia grecka

Siedziba

na dalekim Zachodzie – w miejscu, gdzie Helios kończył swój bieg

Teren kultu

starożytna Grecja

Rodzina
Ojciec

Uranos

Matka

Gaja

Mąż

Okeanos

Dzieci

Potamoi, Okeanidy

Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Tetyda (także Tetys; gr. Τηθύς Tēthýs, łac. Tethys) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie żeńskiej siły rozrodczej morza; jedna z tytanid[1][2].

Należała do pierwszego pokolenia tytanów[3][4]. Uchodziła za córkę Uranosa i Gai[1]. Była siostrą tytanów (Hyperiona, Japeta, Kojosa, Kriosa, Kronosa, Okeanosa) i tytanid (Fojbe, Mnemosyne, Rei, Tei, Temidy) oraz cyklopów (Argesa, Brontesa, Steropesa) i hekatonchejrów (Ajgajona, Gygesa, Kottosa)[5]. Z Okeanosem, swoim bratem i mężem, miała synów potamoi i córki Okeanidy (ok. 3000)[2][6].

Wychowywała Herę, którą oddała jej pod opiekę Reja podczas walki Zeusa przeciw Kronosowi. Mieszkała na dalekim Zachodzie – w miejscu, gdzie Helios kończył swój bieg.

Imieniem tytanidy nazwano jeden z księżyców Saturna – Tetyda[7] oraz wielki ocean, który rozdzielał w dawnych epokach geologicznych Europę i Afrykę[8].

W kulturze

  • W filmie Zmierzch tytanów z 1981 r. w rolę Tetydy wcieliła się Maggie Smith. Została błędnie przestawiona jako bogini olimpijska. Mści się za krzywdę swojego syna Kaliposa na Zeusie poprzez krzywdzenie tych, których kocha jego syn Perseusz.

Przypisy

  1. ↑ a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 354. ISBN 83-04-04673-3.
  2. ↑ a b PierreP. Grimal PierreP., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, JerzyJ. Łanowski (red.), MariaM. Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 262, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612 .
  3. ↑ Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 439. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).
  4. ↑ Carlos Parada: Titans (First generation, offspring of Uranus and Gaia). maicar.com. [dostęp 2010-04-29]. (ang.).
  5. ↑ PierreP. Grimal PierreP., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, JerzyJ. Łanowski (red.), MariaM. Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 358, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612 .
  6. ↑ Aaron J. Atsma: Potamoi. theoi.com. [dostęp 2010-04-29]. (ang.).
  7. ↑ Anton Hajduk, Ján Štohl (red.): Encyklopédia astronómie. Bratislava: Obzor, 1987, s. 542. (słow.).
  8. ↑ Juraj Činčura (red.): Encyklopédia Zeme. Bratislava: Vydavateľstvo Obzor, 1983, s. 623. ISBN 65-039-83. (słow.).

Bibliografia

  • Aaron J. Atsma: Tethys. theoi.com. [dostęp 2010-04-29]. (ang.).
  • Tethys. mythindex.com. [dostęp 2011-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-29)]. (ang.).
  • William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Tethys. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).
  • Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Tethys. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Pierwsze pokolenie
Drugie pokolenie
  • Asteria
  • Astrajos
  • Atlas
  • Eos
  • Epimeteusz
  • Helios
  • Leto
  • Menojtios
  • Pallas
  • Perses
  • Prometeusz
  • Selene
  • VIAF: 1431157583852433970000
  • SUDOC: 240648544
  • PWN: 3986929
  • Treccani: teti
  • Universalis: tethys
  • SNL: Tethys