Stanisław Goliński

Stanisław Goliński
Ilustracja
Stanisław Goliński (przed 1901)
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1868
Warszawa

Data śmierci

3 października 1931

Narodowość

polska

Multimedia w Wikimedia Commons
Grób rodzinny Golińskich na cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Goliński (ur. 22 marca 1868 w Warszawie, zm. 3 października 1931) – polski botanik[1].

Życiorys

Urodził się 22 marca 1868[2], w rodzinie Józefa i Walerii z Raczyńskich (1849–1921), działaczki niepodległościowej i socjalistycznej, damy Orderu Virtuti Militari[3] i Krzyża Niepodległości z Mieczami[4]. Był starszym bratem Heleny (1871–1958), matki Tadeusza Sygietyńskiego.

W 1889 ukończył Królewski Instytut Pomologiczny w Prószkowie, a w 1893 Uniwersytet Zuryski. W 1894 był asystentem przy katedrze botaniki Akademii Rolniczej w Dublanach a w latach 1895-1900 w Krakowie. Od 1900 był krajowym instruktorem ogrodnictwa na Galicję Zachodnią. Przez kilka lat wykładał na kursach Towarzystwa ogrodniczego w Krakowie[1]. We wrześniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Na początku 1916 pełnił służbę w Departamencie Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego w Piotrkowie. 20 stycznia 1916 galicyjski Wydział Krajowy wystąpił do c. i k. Komendy Legionów Polskich z prośbą o jego „uwolnienie od dalszej służby wojskowej w Legionach”[5]. Zmarł 3 października 1931[2]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 196-5-11)[2].

Stanisław był żonaty z Zofią z Poznańskich primo voto Daszyńską[1], z którą miał syna Jana (1894–1967), kapitana artylerii Wojska Polskiego, architekta, artystę-rzeźbiarza.

Autor

  • Badania łąk : siano, Kraków 1898
  • Owocarstwo, Lwów 1905
  • Przeszczepianie drzew owocowych, Kraków 1906;
  • Plan Wielkiego Krakowa, 1910 (III nagroda na konkursie miejskim); i inne.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
  2. a b c Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF GOLIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-10-13] .
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922, s. 943.
  4. M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.
  5. Pismo galicyjskiego Wydziału Krajowego do c. i k. Komendy Legionów Polskich w Piotrkowie. Biała: Centralne Archiwum Wojskowe, 1916-01-20, s. 99. [dostęp 2021-09-24]. (pol.)..

Linki zewnętrzne

  • Dzieła Stanisława Golińskiego w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000072048194
  • VIAF: 101855499
  • PLWABN: 9810614608105606
  • NUKAT: n96032202
  • WorldCat: viaf-101855499