Rubén Salazar Gómez
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Kolumbia | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 września 1942 | ||
| Arcybiskup Bogoty | |||
| Okres sprawowania | 2010-2020 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 20 maja 1967 | ||
| Nominacja biskupia | 11 lutego 1992 | ||
| Sakra biskupia | 25 marca 1992 | ||
| Kreacja kardynalska | 24 listopada 2012 | ||
| Kościół tytularny | S. Gerardo Maiella | ||
 | |||
| |||
| Data konsekracji | 25 marca 1992 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Ibagué | ||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | Paolo Romeo | ||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Pedro Rubiano Sáenz | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Rubén Salazar Gómez (ur. 22 września 1942 w Bogocie) – kolumbijski duchowny katolicki, arcybiskup Bogoty w latach 2010–2020, kardynał.
Posługa kapłańska
Święcenia kapłańskie otrzymał 20 maja 1967 i został inkardynowany do diecezji Ibagué. Pracował głównie jako duszpasterz parafialny, był także m.in. ojcem duchownym w Colegio Tolimense oraz dyrektorem departamentu Konferencji Episkopatu Kolumbii ds. duszpasterstwa społecznego.
W dniu 11 lutego 1992 został mianowany biskupem diecezji Cúcuta. Sakry biskupiej udzielił mu 25 marca 1992 ówczesny nuncjusz apostolski w Kolumbii – arcybiskup Paolo Romeo.
18 maja 1999 został mianowany biskupem ordynariuszem archidiecezji Barranquilla.
W latach 2008-2014 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Kolumbii[1].
8 lipca 2010 papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem Bogoty[2], a rok później 19 maja 2011 wybrany na czteroletnią kadencję wiceprzewodniczącym Rady Biskupów Ameryki Łacińskiej[3].
Dnia 24 października 2012 papież ogłosił, iż Salazar Gómez znajduje się wśród nowych kardynałów[4], których oficjalna kreacja nastąpiła na konsystorzu w dniu 24 listopada[5].
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.
13 maja 2015 został wybrany na czteroletnią kadencję przewodniczącego CELAM[3].
25 kwietnia 2020 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z posługi arcybiskupa Bogoty, złożoną ze względu na wiek emerytalny[6].
22 września 2022 po ukończeniu 80 lat utracił prawo do udziału w konklawe[7].
Przypisy
- ↑ Konferencja Episkopatu Kolumbii w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2021-04-17]
- ↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI BOGOTÁ (COLOMBIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2010-07-08. [dostęp 2021-04-17]. (wł.).
- ↑ a b Rada Biskupów Ameryki Łacińskiej w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2021-04-17]
- ↑ ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI SEI NUOVI CARDINALI. vatican.va, 2012-10-24. [dostęp 2021-04-17]. (wł.).
- ↑ Mamy sześciu nowych kardynałów. Radio Maryja, 2012-11-24. [dostęp 2021-04-17].
- ↑ vatican.va: Rinuncia dell’Arcivescovo Metropolita di Bogotá (Colombia) e nomina del nuovo Arcivescovo Metropolita. [dostęp 2020-02-05]. (wł.).
- ↑ Zmienia się liczba kardynałów uprawnionych do udziału w konklawe. ekai.pl. [dostęp 2022-09-22].
Bibliografia
- Rubén Salazar Gómez [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-12-21] (ang.).
- Rubén Salazar Gómez w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2021-04-17] (ang.)
- p
- d
- e
| Arcybiskupi Santa Fe w Nowej Grenadzie |
|
|---|---|
| Arcybiskupi Bogoty |
|
- p
- d
- e
Kolumbijscy kardynałowie
| Zmarli kardynałowie |
|
|---|---|
| Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich |
|
| Żyjący kardynałowie elektorzy |
|
- w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
- p
- d
- e
Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat
