|
Data i miejsce urodzenia | 22 listopada 1922 Buenos Aires |
Pozycja | napastnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1940–1941 | River Plate | 2 | (0) | 1942 | Argentinos Juniors | 1 | (1) | 1943 | Banfield | 13 | (8) | 1944–1945 | Asturias | 24 | (40) | 1946–1948 | San Lorenzo | 9 | (7) | 1949–1950 | Genoa CFC | 29 | (3) | 1950–1952 | Nancy | 53 | (16) | 1952–1955 | FC Metz | 22 | (3) | 1955–1956 | MC Algier | 0 | (0) | | W sumie: | 153 | (78) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1957 | Gimnasia La Plata | 1961–1962 | Deportes Tolima | 1963 | LDU Quito | 1967 | Deportes Tolima | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Roberto Aballay (ur. 22 listopada 1922 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz występujący na pozycji napastnika.
Aballay – opisywany jako zaawansowany technicznie napastnik – pochodzi ze stołecznego miasta Buenos Aires i jest wychowankiem tamtejszego zespołu CA River Plate[1]. W seniorskiej drużynie River spędził dwa sezony, wystąpił w dwóch spotkaniach i wywalczył mistrzostwo Argentyny w rozgrywkach 1941. Zaraz po tym sukcesie przeszedł do drugoligowego Argentinos Juniors, gdzie zdobył jedną bramkę w jednym meczu i po roku powrócił do najwyższej klasy rozgrywkowej, zostając zawodnikiem CA Banfield. Barwy Banfieldu także reprezentował przez dwanaście miesięcy, ośmiokrotnie wpisując się na listę strzelców w trzynastu ligowych pojedynkach[2].
Wiosną 1944 Aballay zasilił meksykańską ekipę Asturias FC. W swoim debiutanckim sezonie w nowym kraju – 1943/1944 – zdobył z Asturias tytuł mistrza kraju, pierwszy w dziejach profesjonalnej ligi meksykańskiej. Zajął także drugie miejsce w krajowym superpucharze – Campeón de Campeones. W kolejnym sezonie – 1944/1945 – z 40 golami w 24 ligowych spotkaniach na koncie wywalczył tytuł króla strzelców ligi meksykańskiej. Został także wówczas najlepszym strzelcem ligowym na świecie. Jest rekordzistą pod względem liczby zdobytych bramek w jednym sezonie ligi meksykańskiej – jego osiągnięcie powtórzył tylko rok później Isidro Lángara.
W 1946 Aballay powrócił do ojczyzny, zostając graczem stołecznego San Lorenzo de Almagro. W tym samym sezonie wywalczył z tą ekipą drugie już w swojej karierze mistrzostwo Argentyny, zdobywając dwa gole w jednym meczu[1]. W latach 1946–1947 wraz z resztą zespołu wziął udział w tournée po Hiszpanii i Portugalii, podczas którego zdobył gola w wygranym 9:4 sparingu z FC Porto[6]. W sumie w San Lorenzo spędził trzy lata, strzelając siedem bramek w dziewięciu meczach ligi argentyńskiej[2]. W 1949 Aballay wyemigrował do Europy, podpisując kontrakt z włoskim klubem Genoa CFC[1]. Premierowego gola w Serie A strzelił 20 października 1949 w zremisowanym 2:2 meczu z Lucchese; później wpisywał się także na listę strzelców 12 marca 1950 w konfrontacji z Bologną (2:2) i siedem dni później z Atalantą (1:0), kończąc sezon z bilansem trzech trafień w 29 meczach i zajmując z Genoą jedenaste miejsce w tabeli.
Latem 1950 Aballay odszedł do francuskiego FC Nancy, którego barwy reprezentował przez dwa lata. Zdobył tam 16 bramek w 53 konfrontacjach, jednak nie odniósł z Nancy żadnych sukcesów. Kolejnym klubem w jego karierze był FC Metz, gdzie grał przez trzy sezony, strzelając trzy gole w 22 meczach ligi francuskiej[1]. Ostatnim klubem Argentyńczyka był algierski Mouloudia Club d’Alger, w którym występował jedynie półzawodowo[1]. W wieku 34 lat zdecydował się zakończyć piłkarską karierę, później trenował argentyńską Gimnasię La Plata, kolumbijski Deportes Tolima i ekwadorski LDU Quito[8].
Przypisy
- ↑ a b c d e Aballay Roberto. Enciclopedia di Calcio. [dostęp 2012-01-01]. (wł.).
- ↑ a b АБАЛЬЯЙ /Aballay Roberto. Onze Narod. [dostęp 2012-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-22)]. (ros. • ang.).
- ↑ Aballay Roberto. Jugadores del Ciclón, 7 listopada 2011. [dostęp 2015-05-15]. (hiszp.).
- ↑ Club de Gimnasia y Esgrima La Plata. Geocities. [dostęp 2012-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 października 2009)]. (hiszp.).
Linki zewnętrzne
- Statystyki na BDFA (hiszp.)
Osiągnięcia i nagrody
1944–2000 | |
---|
od 2000 | - I2000: Borgetti (17)
- V2001: Borgetti (13)
- I2001: Rodríguez (12)
- V2002: Abreu (19)
- A2002: Cardozo (29)
- C2003: Cardozo (21)
- A2003: Rey (15)
- C2004: Marioni, Silvera (16)
- A2004: Franco (15)
- C2005: Vuoso (15)
- A2005: Abreu, Gaitán, Kléber, Vuoso (11)
- C2006: Abreu, Cabañas (11)
- A2006: Marioni (11)
- C2007: Bravo (11)
- A2007: A. Moreno (18)
- C2008: Suazo (13)
- A2008: Mancilla (11)
- C2009: Mancilla (14)
- A2009: Villa (17)
- B2010: Fano, Gómez, J. Hernández (10)
- A2010: Benítez (14)
- C2011: Reyna (13)
- A2011: Alonso (11)
- C2012: Alonso, Benítez (14)
- A2012: Benítez, Paredes (11)
- C2013: Benítez (12)
- A2013: Velázquez (12)
- C2014: Valencia (12)
- A2014: Boselli, Sanvezzo (12)
- C2015: Pabón (10)
- A2015: Boselli, Villa (13)
- C2016: Gignac (13)
- A2016: D. Moreno, Ruidíaz (11)
- C2017: Ruidíaz (9)
- A2017: Boselli, Hurtado (11)
- C2018: Djaniny (14)
- A2018: Gignac (14)
- C2019: Mena (14)
- A2019: Pulido, Quiroga (12)
- C2020: –
- G2020: J. Rodríguez (12)
- G2021: Canelo (11)
- A2021: Berterame, N. López (9)
- C2022: Gignac (11)
- A2022: Ibáñez (11)
- C2023: Martín (14)
- A2023: Preciado (11)
- C2024: Antuna, Cambindo, Rondón, Viñas (8)
|
---|