Radosław Krzyżowski

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1972
Kluczbork

Zawód

aktor

Współmałżonek

Dominika Bednarczyk-Krzyżowska

Zespół artystyczny

Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Radosław Krzyżowski (ur. 30 stycznia 1972 w Kluczborku) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Kluczborku, gdzie mieszkał w jednym z bloków nieopodal pawilonu przy ul. Kochanowskiego, chodził do przedszkola nr 2 (obecny hotel „Spałka”) i uczył się w Szkole Podstawowej nr 3 przy ul. Wolności 18^[1]. Kiedy miał dziewięć lat wraz z rodziną przeprowadził się do Opola^[1]. Przez długi czas w podstawówce był przekonany, że zostanie lekarzem. Uczęszczał do klasy biologiczno-chemicznej w opolskim I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika^[2], gdzie grał w młodzieżowym zespole rockowym i występował w szkolnym teatrzyku i był członkiem grupy poezji śpiewanej. Na maturze (1990) zdawał biologię^[3]. Jednak zdecydował się zdawać do szkoły teatralnej^[4].

Kariera

Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego (1994)^[5] w Krakowie, związał się z Teatrem im. Juliusza Słowackiego (1994–1998 i 2003–2015). Zaczął działać także w teatrze Offowym. Występował potem w teatrach krakowskich: Mniejszym (1996, 1999), Stowarzyszenie Teatralne „Łaźnia” (1999), STU (2000–2001, 2007), Narodowym Starym im. Heleny Modrzejewskiej (1998–2003 i od 2015), Współczesnym (2005), Łaźnia Nowa (2006).

Stał się rozpoznawalny dzięki telewizyjnej roli doktora Michała Sambora w serialu TVP2 Na dobre i na złe (2004–2015). W dramacie biograficznym Marcina Głowackiego Mój biegun (2013) zagrał postać podróżnika Marka Kamińskiego^[1].

Życie prywatne

Jest mężem aktorki Dominiki Bednarczyk, z która ma córkę Kaję (ur. 2005)^[6].

Filmografia

1993: Lista Schindlera, jako sprzedawca
2000: Duże zwierzę, jako reżyser
2004–2015: Na dobre i na złe, jako dr Michał Sambor
2007: Ekipa, jako dyrektor koncernu
2007: Ja wam pokażę!, jako Adam
2008: Magiczne drzewo, jako konduktor Marek
2008: Pitbull, jako Komendant policji na Dworcu Centralnym w Warszawie (odc. 22, 23)
2008: Within The Whirlwind, jako Dikowitski
2009: Sprawa Janusza W., jako wiceprezes
2009: Generał, jako Pułkownik Zygmunt Borkowski (odc. 1)
2009: Janosik. Prawdziwa historia, jako Wojewoda Potocki
2009: Sprawiedliwi, jako Szmul (odc. 4, 5)
2010: Prymas w Komańczy, jako Władysław Bieńkowski
2010: Mistyfikacja, jako lekarz
2011: Prawdziwe historie, jako podróżnik w filmie opowiadającym historię Jana Meli
2011: Sala samobójców, jako Ekspert
2011: Układ warszawski, jako komisarz Adamiak
2011: Ludzie Chudego, jako Psycholog (odc. 25 i 26)
2012: Warszawa, jako Paweł Konarski, mąż Julii
2014–2016: Na sygnale, jako dr Michał Sambor
2015: Prawo Agaty, jako Andrzej Bielski (odc. 81)
2016: Ojciec Mateusz, jako Edward Bielski (odc. 195)
2017: Barwy szczęścia, jako Bernard Urbański
2017–2018: M jak miłość, jako Kamil Łagoda-Starski
2018: Za marzenia, jako ojciec Bartka
2019: Szóstka, jako ojciec Izabeli

Polski dubbing

2019: Togo – Curtis Welch

Nagrody

1997: XXXII OPTMF „Kontrapunkt” – nagroda promocyjna im. K. Krzanowskiego za role w przedstawieniach Audiencja I i Audiencja IV Bogusława Schaeffera w Teatrze Mniejszym w Krakowie^[5]
2000: Nagroda Dziennikarzy za rolę w spektaklu Sen pogodnego karalucha w Teatrze Mniejszym w Krakowie na XXXV Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie^[5]
2000: Ludwik, nagroda krakowskiego środowiska teatralnego za rolę tytułową w Hamlecie Shakespeare’a w Teatrze STU w Krakowie^[5]
2001: stypendium twórcze miasta Krakowa^[5]
2003: Nagroda aktorska za rolę Czeladnika I w spektaklu Trzeci akt wg Szewców Witkacego w Starym Teatrze w Krakowie na XXVIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych^[5]
2012: Nagroda Teatralna im. Stanisława Wyspiańskiego^[5]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Plastry Miodu 2014 wręczone. Powiat Kluczborski. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-24)]. (pol.).
↑ Lista absolwentów Liceum Nr 1. LO Nr 1 w Opolu. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (pol.).
↑ Magda Huzarska-Szumiec/ama (2007-02-01): Radosław Krzyżowski: „Za dużo szczęścia naraz”. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (pol.).
↑ Mateusz Przyborowski (2016-08-15), „Oderwałem łatkę lekarza i... przechodzę kwarantannę”, „Gazeta Olsztyńska” nr 13
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Zespół aktorski: Radosław Krzyżowski. Teatr Narodowy Stary. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-24)]. (pol.).
↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 143—144. ISBN 978-83-926413-8-4.