Pobitno

Ten artykuł dotyczy części Rzeszowa. Zobacz też: Osiedle Pobitno – jednostka pomocnicza gminy miejskiej Rzeszów.
Pobitno
część Rzeszowa
Ilustracja
Skarbiec NBP na skrzyżowaniu al. Armii Krajowej i ul. Bohaterów 10. Sudeckiej Dywizji Piechoty
Państwo

 Polska

Miasto

Rzeszów

W granicach Rzeszowa

1 lipca 1951[1]

Położenie na mapie Rzeszowa
Mapa konturowa Rzeszowa, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pobitno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Pobitno”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pobitno”
Ziemia50°02′17″N 22°01′43″E/50,038056 22,028611

Pobitno – część Rzeszowa, dzielnica niestanowiąca jednostki pomocniczej gminy, położona we wschodniej części miasta (dawna wieś podmiejska), przyłączona do miasta w całości w 1951 roku. Niektórzy badacze widzą w niej prastary gród warowny nad skarpą rzeki Wisłok. Pobitno dzieli się na część północną i południową, a obie oddziela od siebie ul. Lwowska. W północnej części zachowanych jest jeszcze wiele drewnianych domów świadczących o wiejskiej przeszłości Pobitna. W południowej części dominują małe, estetyczne bloki i domki jednorodzinne.

Wieś szlachecka Powietna, własność Ligęzów, położona była w 1589 roku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[2].

Na Pobitnie-Północ znajduje się kopiec poświęcony Konfederatom Barskim. W tym miejscu, 13 sierpnia 1769 r., konfederaci po kilku dniach obrony zamku w Rzeszowie, stoczyli bitwę z wojskami rosyjskimi. Do dziś wśród wielu osób panuje opinia, iż obecny kopiec powstał na miejscu kurhanu. Michał Ostaszewski (1720–1816), był organizatorem i jednym z przywódców konfederacji barskiej na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja. Jego udział w konfederacji upamiętnił zbieracz tradycji barskich, Feliks Jan Szczęsny Morawski (1818–1898), czyniąc go jednym z bohaterów swej powieści historycznej Pobitna pod Rzeszowem (wyd. Kraków 1864).

Jednym z ciekawszych miejsc jest zabytkowy cmentarz, w którym pochowano wielu znanych i zasłużonych dla miasta Rzeszowian, jak np. Łukasz Ciepliński (grób symboliczny), ks. Józef Jałowy, Leopold Lis-Kula, Edward Janusz. Cmentarz ten założony w 1910 roku jako cmentarz komunalny Rzeszowa jest jedną z największych nekropolii w mieście.

Infrastruktura dzielnicy w ostatnich latach uległa znacznej poprawie i przebudowie. W ostatnich latach wykonano tu wiele remontów ulic i budynków, co sprawiło, że dzielnica ta staje się coraz bardziej estetycznym i przyjaznym do zamieszkiwania miejscem.

Na terenie pogranicza Pobitna i Wilkowyi (formalnie na terenie os. Mieszka I) znajduje się Szpital Wojewódzki nr 2.

Komunikacja

Przystanek kolejowy Rzeszów Pobitno

Przypisy

  1. Dz.U. z 1951 r. nr 35, poz. 269
  2. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 13.

Linki zewnętrzne

  • Historia dzielnicy
  • p
  • d
  • e
Części miasta wg TERYT
  • Baranówka
  • Biała
  • Budy
  • Budziwój
  • Bzianka
  • Chabka
  • Dębina
  • Dół
  • Drabinianka
  • Dworzysko
  • Działy
  • Góra (SIMC 0665774)
  • Góra (SIMC 0666064)
  • Górka
  • Górna Słocina
  • Hiszpanka
  • Kogutówka
  • Kolonia
  • Łany (SIMC 0665739)
  • Łany (SIMC 0666070)
  • Matysówka
  • Miłocin (SIMC 0650057)
  • Miłocin (SIMC 0974185)
  • Na Okrążkach
  • Nowe Budy
  • Nowe Miasto
  • Pieronka
  • Pobitno
  • Pod Racławówką
  • Pod Staroniwą
  • Podlesie
  • Podłęże
  • Pogwizdów Nowy
  • Półanek
  • Porąbki
  • Potoki
  • Przybyszówka
  • Przybyszówka Dolna
  • Przybyszówka Górna
  • Przylasek
  • Pustki
  • Słocina (SIMC 0652850)
  • Słocina (SIMC 0974222)
  • Stare Budy
  • Staromieście
  • Staroniwa
  • Stawki
  • Szajerówka
  • Świdrówka
  • Święty Roch
  • Wilkowyja
  • Za Koleją
  • Zagumnie
  • Zalesie
  • Załęże
  • Zwięczyca (SIMC 0645398)
  • Zwięczyca (SIMC 0974274)
  • Żabnik
Inne części
  • Ruska Wieś
  • Śródmieście
Osiedla (jednostki pomocnicze gminy)

Herb Rzeszowa