Nikołaj Chmielow

Nikołaj Chmielow

Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1901 Sormowo
Data i miejsce śmierci	1 listopada 1945 Moskwa
Odznaczenia

Nikołaj Pawłowicz Chmielow (ros. Николай Павлович Хмелёв; ur. 28 lipca^?/10 sierpnia 1901 w Sormowie, zm. 1 listopada 1945 w Moskwie) – radziecki aktor teatralny i filmowy, Ludowy Artysta ZSRR.

Urodził się w rodzinie robotnika. Uczył się w sormowskiej szkole prywatnej N.N. Subbotiny, a po jej zamknięciu - w II Niżnonowogrodzkim Gimnazjum w Kanawinie. W 1916 roku, po przeprowadzce rodziny do Moskwy został przyjęty do VI Gimnazjum Moskiewskiego, po jego zakończeniu studiował na wydziale historyczno-filologicznym Uniwersytetu Moskiewskiego.

W 1919 został przyjęty do II szkolnego studio Moskiewskiego Teatru Artystycznego, gdzie wykładali Jewgienij Wachtangow, Leonid Leonidow, Wasilij Łuski, Jelena Muratowa, Wachtang Mczediełow, Nikołaj Podgorny, Nikołaj Massalitinow. Od 1924 był aktorem i reżyserem w tym teatrze, w latach 1943-1945 jego kierownikiem artystycznym.

Od 1928 zaczął występować w filmach.

Był członkiem WKP(b) od 1945.

Zmarł podczas próby generalnej spektaklu Trudnyje gody Aleksieja Tołstoja, w którym grał rolę cara Iwana Groźnego.

Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[1].

Pierwszą jego żoną była aktorka Dina Topolewa, drugą - aktorka teatru "Romen" Lala Czorna (Nadieżda Chmielowa z domu Kisielowa, 1909—1982).

Wybrana filmografia

• 1927: Koniec Sankt Petersburga
• 1928: Salamandra jako książę Ruprecht Karlstein
• 1937: Łąki Bieżyńskie jako wieśniak

Nagrody

• Nagroda Stalinowska I stopnia (1941);
• Nagroda Stalinowska I stopnia (1942);
• Nagroda Stalinowska I stopnia (1946) (pośmiertnie);
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy;
• Zasłużony Artysta RFSRR (18 stycznia 1933);
• Ludowy Artysta ZSRR (28 kwietnia 1937)^[2].

Przypisy