Nadwiślanin
 Okładka tomu 1 | |||
| Częstotliwość | aperiodyk | ||
|---|---|---|---|
| Państwo |
| ||
| Adres | Warszawa | ||
| Organ prasowy | Cyganeria Warszawska | ||
| Język | polski | ||
| Pierwszy numer | 1841 | ||
| Ostatni numer | 1842 | ||
| OCLC | 1036508129 | ||
| |||
Nadwiślanin – czasopismo literackie i społeczno-kulturalne wydawane nieregularnie od marca 1841 do lutego 1842 roku, organ Cyganerii Warszawskiej.
Redaktorem naczelnym był Seweryn Filleborn, a jego współpracownikami między innymi: Józef Bohdan Dziekoński, Roman Zmorski, Jan Majorkiewicz, Seweryn Zenon Sierpiński, Tytus Chałubiński, August Adam Jeske[1].
„Nadwiślanin” ostro polemizował z „Biblioteką Warszawską”.
Bibliografia
- Saturnin Sikorski: Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana, t. 31-32, Instygator - Joel Manuel. Warszawa: Drukarnia Aleksandra Tadeusza Jezierskiego, 1903, s. 911-912.
- Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, tom 4 (M-P), s. 370.
Linki zewnętrzne
- Nadwiślanin : pamiętnik literaturze poświęcony. NuKat – katalog zbiorów polskich bibliotek naukowych.
- Zdigitalizowane tomy czasopisma. Repozytorium Cyfrowe Instytutów Naukowych.
