Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego

Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego – polskie ministerstwo istniejące w latach 1956–1985, powołane z zadaniem zagospodarowania lasów, przemysłu drzewnego i ochrony przyrody. Minister był członkiem Rady Ministrów.

Utworzenie urzędu

Na podstawie dekretu z 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego ustanowiono nowy urząd, który powstał w miejsce zniesionego urzędu Ministra Leśnictwa oraz urzędu Ministra Przemysłu Drzewnego i Papierniczego^[1].

Ministrowie

• Jan Dąb-Kocioł (1956–1961)
• Roman Gesing (1961–1970)
• Jerzy Popko (1970–1973)
• Tadeusz Skwirzyński (1973–1981)
• Waldemar Kozłowski (1981–1985)

Zakres działania

Do zakresu działania Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego należały sprawy:

• zagospodarowania i ochrony lasów;
• zalesienia nieużytków i zadrzewienia kraju;
• Państwowego Gospodarstwa Leśnego;
• przemysłu zapałczanego, papierniczego i innych przemysłów opartych na surowcu drzewnym;
• sprawy gospodarki drewnem;
• łowiectwa;
• ochrony przyrody.

Rada Ministrów określiła w drodze rozporządzenia szczegółowy zakres działania Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.

Pracownicy zatrudnieni w dniu wejścia w życie dekretu w Ministerstwie Leśnictwa i w Ministerstwie Przemysłu Drzewnego i Papierniczego oraz w ich organach terenowych przeszli do pracy w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego i jego organach terenowych.

Zniesienie urzędu

Na podstawie ustawy z 1985 r. o zmianach w organizacji oraz zakresie działania niektórych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej utworzono urząd Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych, do którego zostały przekazane sprawy ochrony przyrody objęte dotychczas zakresem działania Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz utworzono urząd Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej, do którego zostały przekazane sprawy gospodarki leśnej i ochrony lasów objęte dotychczas działaniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego^[2].

Przypisy