Mieczysław Broniszewski

Ten artykuł od 2009-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pełne imię i nazwisko

Mieczysław Eugeniusz Broniszewski

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1948
Karczew

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
	Mazur Karczew
	Wisła Płock

Kariera trenerska

Lata	Drużyna
1970	Mazur Karczew (juniorzy)
1971–1977	Mazur Karczew
1972–1974	Mazowsze (juniorzy)
1975	Warszawa (juniorzy)
1976–1981	Polska U-18 (asystent)
1976–1981	Polska U-20 (asystent)
1981–1988	Polska U-18
1981–1988	Polska U-20
1990–1992	Stilon Gorzów Wielkopolski
1993	Motor Lublin
1994–1995	Polska (asystent)
1994–1995	Polska U-21
1996	Wisła Kraków (asystent)
1996–1997	Polonia Warszawa
1997–1998	Stomil Olsztyn
1998–1999	Amica Wronki
1999	Stomil Olsztyn
2000	Górnik Zabrze
2002–2003	Orlen/Wisła Płock
2004	Polonia Warszawa
2004	GKS Katowice
2004–2005	Radomiak Radom
2008–2009	GKP Gorzów Wielkopolski
2011–2012	Wisła Płock

↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dorobek medalowy

Mistrzostwa świata U-20 w piłce nożnej
brąz	Meksyk 1983
Mistrzostwa Europy U-18 w piłce nożnej
brąz	ZSRR 1984

Mieczysław Broniszewski (ur. 30 grudnia 1948 w Karczewie) – polski piłkarz i trener piłkarski. Przez blisko dwadzieścia lat pracował jako szkoleniowiec dzieci i młodzieży; był selekcjonerem kadry juniorów oraz U-21. Od połowy lat 90. prowadzi zespoły najczęściej z ekstraklasy, z którymi udanie walczył o pozostanie w lidze.

Kariera piłkarska

Był zawodnikiem Mazura Karczew i Wisły Płock.

Kariera szkoleniowa

W latach 70. i 80. pracował jako trener młodzieży. Od 1976 do 1988 był selekcjonerem reprezentacji Polski juniorów. Z drużyną U-20 (w której grali m.in. Józef Wandzik, Mirosław Myśliński, Wiesław Wraga, Joachim Klemenz, Jarosław Bako, Marek Leśniak) zdobył w 1983 brązowy medal Mistrzostw Świata w Meksyku. Z zawodnikami do lat 18 (m.in. Roman Kosecki, Mariusz Kuras, Andrzej Rudy, Jacek Ziober, Mirosław Dreszer) zdobył w 1984 srebrny medal na mistrzostwach Europy. W latach 90. przez półtora roku pełnił również funkcję trenera kadry U-21, którą łączył z pracą asystenta Henryka Apostela w dorosłej reprezentacji. Apostelowi pomagał także w Wiśle Kraków, którą w sezonie 1995-96 wprowadzili do ekstraklasy.

W ostatnim czasie stał się specjalistą od ratowania drużyn przed spadkiem. Był zatrudniany w charakterze strażaka w Stomilu Olsztyn, Górniku Zabrze, Polonii Warszawa i Radomiaku Radom i wszystkie te zespoły zdołał utrzymać w lidze. Podobna sztuka nie udała mu się w GKS Katowice w sezonie 2004-05, ale klub ten prowadził tylko w pięciu meczach. Po rezygnacji Zbigniewa Bońka w listopadzie 2002 jego nazwisko pojawiło się wśród kandydatów na selekcjonera reprezentacji Polski.

Od 5 grudnia 2008 do 28 kwietnia 2009 był trenerem I-ligowego Stilonu Gorzów. Od lutego 2011 roku był (po raz drugi) trenerem Wisły Płock^[1]. Głównym celem trenera Broniszewskiego był awans do I ligi, cel ten udało się trenerowi zrealizować „rzutem na taśmę” w ostatniej kolejce sezonu.

Życie prywatne

Jego syn jest prawnikiem, który bronił Zagłębie Lubin przed karną degradacją za korupcję^{[potrzebny przypis]}. Jego syn Marcin również jest trenerem.