Max Westram
| Data i miejsce urodzenia | 18 lutego 1856 |
|---|---|
| Data śmierci | 20 stycznia 1922 |
| Nadburmistrz Raciborza | |
| Okres | od 1920 |
| Poprzednik | August Bernert |
| Następca | Hans Piontek |
Max Westram (zm. 20 stycznia 1922[1]) – nadburmistrz Raciborza w latach 1920–1922.
Max Westram w latach 1894–1901 pracował jako urzędnik w raciborskim Urzędzie Stanu Cywilnego. Następnie był zastępcą nadburmistrza z tytułem burmistrza Raciborza. W listopadzie 1920 roku został nadburmistrzem Raciborza. Stanowisko to piastował przez 14 miesięcy, do jego nagłej śmierci w 1922 roku[1]. Podczas jego urzędowania w Raciborzu ze względu na zbliżający się plebiscyt stacjonowały wojska włoskie[2].
Max Westram i Lüthge, syndyk ziemstwa stali się ofiarami Krzysztofka, raciborskiego kpiarza. W czasie pobytu wojsk włoskich w mieście doniesiono jego dowódcy, majorowi Invrea o planach wysadzenia mostu zamkowego. W związku z tym major polecił wziąć nadburmistrza Westrama i syndyka Lüthge jako zakładników, a na miasto została nałożona kontrybucja w wysokości 100 000 franków francuskich. Zostali oni zwolnieni, kiedy rankiem Krzysztofek pojawił się na moście polewając go wodą z konewki. We wszystkim chodziło o wieloznaczność niemieckiego słowa sprengen, które oznacza zarówno polewać jak i wysadzać[2].
Przypisy
Bibliografia
- Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008. ISBN 978-83-89802-73-6. (pol.).
- Paweł Newerla: Raciborski przewodnik genealogiczny. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2007. ISBN 978-83-89802-48-4. (pol.).
- p
- d
- e
| Burmistrzowie (do 1898) |
|
|---|---|
| Nadburmistrzowie (1898–1945) |
|
| Prezydenci (1945–1950) |
|
| Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej (1950–1973) |
|
| Naczelnicy miasta (1973–1975) |
|
| Prezydenci (od 1975) |
|
