Marian Opania

Marian Opania
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1943
Puławy

Zawód

aktor

Współmałżonek

Anna Opania[1]

Lata aktywności

od 1962

Zespół artystyczny
Teatr Ateneum w Warszawie
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Marian Opania (ur. 1 lutego 1943 w Puławach) – polski aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, wykonawca piosenki aktorskiej, artysta kabaretowy.

Życiorys

Urodził się 1 lutego 1943 w Puławach jako drugi syn Juliana i Jadwigi. Jego ojciec był oficerem piechoty Wojska Polskiego, zginął w powstaniu warszawskim[2].

W 1960 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. A.J. ks. Czartoryskiego w Puławach[1]. W 1964 został absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.

Należał do grupy najciekawszych młodych aktorów rozpoczynających swoją karierę na początku lat 60. W 1962 wcielając się w rolę Miśka w noweli Warszawa w filmie ''Miłość dwudziestolatków" (L’amour à vingt ans) Andrzeja Wajdy zadebiutował na dużym ekranie. W teatrze zadebiutował w 1964 rolą Księcia Edwarda w sztuce "Edward II" Christophera Marlowe'a w reżyserii Stanisława Bugajskiego, na scenie Teatru Klasycznego w Warszawie.

Za role Pawła w Skoku i Truchaczka (młodego bohatera wydarzeń "czarnej niedzieli" w Bydgoszczy w 1939) w Sąsiadach, Opania otrzymał w 1970 Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego. W tych latach wielokrotnie wcielał się w postacie nadwrażliwych młodzieńców, czasem zawadiackich, szarpanych nadziejami i rozterkami swojego wieku. Jedną z jego najbardziej złożonych ról był Tadeusz, bohater filmu Antoniego Krauzego – "Palec boży" z 1972, młody prowincjusz walczący o zrealizowanie swoich marzeń.

Wystąpił w filmie "Człowiek z żelaza" Andrzeja Wajdy (1981), który otrzymał Złotą Palmę na 34. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, wielu dziełach komediowych m.in. w serialu Stanisława Barei "Zmiennicy" (1986), filmie "Rozmowy kontrolowane" Sylwestra Chęcińskiego (1991) czy "Saunie" Filipa Bajona (1992). Występował jako profesor Zybert w serialu TVP2 "Na dobre i na złe" (1999) i jako ojciec tytułowej bohaterki w serialu TVN "Prawo Agaty" (2012), w filmach "Mała matura 1947" Janusza Majewskiego (2010), "Wałęsa. Człowiek z nadziei" Andrzeja Wajdy (2013) oraz "Bogowie" Łukasza Palkowskiego (2014) i innych.

W 2016 zagrał w komedii "7 rzeczy, których nie wiecie o facetach" w reżyserii Kingi Lewińskiej. W teatrze Opania występował m.in. w spektaklach Józefa Szajny w warszawskim Teatrze Studio. Występował także w spektaklach muzycznych, m.in. w "Brelu" Emiliana Kamińskiego i Wojciecha Młynarskiego (1985) oraz w "Wysockim" (1989) czy "Hemarze" (1987).

Od 1965 związany jest z Teatrem Telewizji, gdzie wziął udział w prawie stu spektaklach. Wystąpił w około dwustu przedstawieniach Teatru Polskiego Radia[3].

W latach 1964–1971 występował w Teatrze Klasycznym w Warszawie, następnie w Teatrze Studio (1971–1977), Teatrze Kwadrat (1978) i Teatrze Komedia (1979–1981). Od 1981 jest aktorem Teatru Ateneum w Warszawie. Na deskach teatru gra monogram "W progu" Glena Bergera w reżyserii Bartosza Konopki, którego premiera premiera odbyła się 12 czerwca 2013[4].

Znany z wykonań piosenki aktorskiej, z występów w kabaretach i ról komediowych. Współpracował m.in. z Teatrem Scena Prezentacje w Warszawie. Przez wiele lat współpracował z Marcinem Wolskim i kabaretem „60-tka”. Wraz z Wiktorem Zborowskim tworzył kabaret „Super-duo”. Wykonywał pieśni Włodzimierza Wysockiego, Bułata Okudżawy, Jacques'a Brela w tłumaczeniu Wojciecha Młynarskiego, teksty Antoniego Słonimskiego, Juliana Tuwima, Mariana Hemara, Jonasza Kofty, Marcina Wolskiego czy Jana Pietrzaka[5].

W 2015 nagrał płytę z piosenkami Leonarda Cohena i Jaromira Nohavicy – ''Opania Cohen Nohavica''[6].

Życie prywatne

Żonaty z Anną, z którą poznali się w 1960[7]. Mają dwoje dzieci, aktora Bartosza Opanię oraz córkę Magdalenę. Jest rzeźbiarzem amatorem[8].

Zespoły artystyczne

Występ aktorów Teatru Ateneum w Warszawie w spektaklu "Wysocki" na XII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1991); od prawej: Leonard Pietraszak, Marian Opania, Wiktor Zborowski
Odcisk gwiazdy w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach

Odznaczenia i nagrody

Filmografia

  • Miłość dwudziestolatków (L’amour a vingt ans) – Warszawa (Misiek, 1962)
  • Beata (Olek Smoleński „Ramzes”, 1964)
  • Augenblick des friedensAbitur, matura (Kazio Kominek, 1965)
  • Podziemny front odc. Przeprawa (6, „Wicek”, 1965)
  • Don Gabriel (harcerz Snitka, 1966)
  • Morderca zostawia ślad (Zenek, 1967)
  • Opowieści niezwykłe odc. Ja gorę! (Walek, 1967)
  • Skok (Paweł, 1967)
  • Stajnia na Salvatorze („Dudek”, członek grupy Michała, 1967)
  • Westerplatte (żołnierz, 1967)
  • Lalka (kamieniarz Węgiełek, 1968)
  • Ostatni po Bogu (marynarz Wątorek, 1968)
  • Stawka większa niż życie odc. Ściśle tajne (3, Kazik Truchanowicz, 1968)
  • Do przerwy 0:1 odc. Pożegnanie z wakacjami (7, młody robotnik w szpitalu, 1969)
  • Sąsiedzi (1969, harcerz Truchaczek, 1969)
  • Czterej pancerni i pies odc. Klin (17), Pierścienie (18), Tiergarten (19), Brama (20, kapral podchorąży Marian Łażewski „Zadra”, 1970)
  • Prawdzie w oczy (Wacek, 1970)
  • Prom (Arent, 1970)
  • Kłopotliwy gość (strażak Przesieka, 1971)
  • Perła w koronie (Albert, 1971)
  • Ocalenie (Szczeniak, 1972)
  • Palec boży (Tadeusz Kasprzak, 1972)
  • Poślizg (Mały, 1972)
  • Droga (serial TV, 1973) odc. Stan wyjątkowy (6, 1973)
  • Sobie król (1973)
  • Awans (magister Marian Grzyb, 1974)
  • Gościnny występ (1974)
  • Ile jest życia odc. Nauka chodzenia (5), Izba tonów (6), Rola główna (10, 1974)
  • Pełnia nad głowami (Frączak, zastępca przewodniczącego, 1974)
  • Bezkresne łąki (kierowca, 1976)
  • Sytuacje rodzinne odc. Trochę wielkiej miłości (1976)
  • Indeks. Życie i twórczość Józefa M. (redaktor naczelny, 1977)
  • Wszyscy i nikt – (Glina, funkcjonariusz MO, 1977)
  • Zaległy urlop (Dybczak, 1978)
  • Zielona miłość – (Heniek, pacjent w szpitalu, 1978)
  • Golem (lekarz „tworzący” Pernata, 1979)
  • Gwiazdy poranne (Janek, 1979)
  • Czułe miejsca (monter 13-04 (kolega Jana), 1980)
  • Człowiek z żelaza (Winkel, 1981)
  • Dreszcze (Zbyszek, chłopak druhny przewodniczki, 1981)
  • On, ona, oni odc. On (dyrektor fabryki, 1981)
  • Przyjaciele odc. Praca (3, 1981)
  • Przypadki Piotra S. (1981)
  • Wierne blizny (Globus, 1981)
  • Matka królów (adwokat Stasia, 1982)
  • Popielec odc. Herod (5, Wykukal, 1982)
  • Śpiewy po rosie (kierowca ciężarówki, 1982)
  • Wyłap (1982)
  • Stan wewnętrzny (dziennikarz Maciek Sumiński, 1983)
  • Wedle wyroków twoich... (fotograf Mach, 1983)
  • Przyspieszenie (operator, 1984)
  • Kronika wypadków miłosnych (pan Kieżuń, listonosz, 1985)
  • Bohater roku (redaktor naczelny, 1986)
  • Maskarada (Krzysztof, reżyser filmu „Mistrz sportu”, 1986)

Polski dubbing

  • 2004: Lucky Luke – Meksykanin
  • 2004: W 80 dni dookoła świata – Pułkownik Kitchner
  • 2005: Oliver Twist – Limbkins
  • 2005: Szeregowiec Dolot – Meteor
  • 2006: Neverwinter Nights 2 (gra) – Daeghun Farlong
  • 2007: Ratatuj – Szponder
  • 2008: Speed Racer – Ben Burns
  • 2009: Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków – Gburek
  • 2009: Prawdziwa historia kota w butach – kucharz
  • 2009: Opowieść wigilijna – Fezziwig
  • 2009: Odlot – Beta
  • 2010: Nadzwyczajna misja Asa – Beta
  • 2011: Harry Potter i Insygnia Śmierci: Część IIAberforth Dumbledore
  • 2012: Rozmowy ze śmiercią – Dziennikarz
  • 2014: Samoloty 2 – Mayday
  • 2017: Auta 3 – Złomek
  • 2017: Piękna i Bestia – Trybik
  • 2017: Coco – Papá Julio
  • 2019: Dumbo – Max Medici
  • 2021: Czarna Wdowa – Drejkow

Dyskografia

Przypisy

  1. a b Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 27, 7 lipca 2016, s. 68-69
  2. Julian Opania. 1944.pl. [dostęp 2018-10-31].
  3. Marian Opania [online], www.dziennikteatralny.pl [dostęp 2021-07-21] .
  4. Marian Opania | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2021-07-21]  (pol.).
  5. Marian Opania [online], www.muzeum.krosno.pl [dostęp 2021-07-21]  (pol.).
  6. Marian Opania: Cohen i Nohavica to zbliżone światy [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2021-07-21] .
  7. Marian Opania już 60 lat świętuje z żoną tę rocznicę. I nie chodzi o datę ślubu [online], Fakt24.pl, 21 września 2020 [dostęp 2021-07-21]  (pol.).
  8. Rzeźbienie to moja modlitwa. Z Marianem Opanią o rzeźbiarstwie, aktorstwie i wierze rozmawia Rafał Dajbor. „Stolica”, s. 44–46, październik 2017. 
  9. M.P. z 2003 r. nr 34, poz. 445 – pkt 7.
  10. Odznaczenia dla zasłużonych pracowników Teatru Ateneum. prezydent.pl, 31 marca 2003. [dostęp 2010-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 marca 2010)].
  11. Wielki Splendor – nagrody Teatru Polskiego Radia wręczone. prsa.pl, 2008-12-01. [dostęp 2010-12-06].
  12. Glorie dla przedstawicieli świata rozrywki. mkidn.gov.pl, 20 maja 2009.
  13. Fascynacje Marian Opania. mtj.pl. [dostęp 2016-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)].

Linki zewnętrzne

  • Marian Opania w bazie IMDb (ang.)
  • Marian Opania w bazie Filmweb
  • Marian Opania w bazie filmpolski.pl
  • Marian Opania, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
  • Kabaret Super Duo Marian Opania, Wiktor Zborowski. [dostęp 2021-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-02)].
  • Marian Opania: gwiazdor na bosaka. cialo-umysl-dusza.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)].
  • Marian Opania na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka
  • ISNI: 0000000078391823
  • VIAF: 27263439
  • LCCN: no98035427
  • GND: 129436283
  • BnF: 140076649
  • SUDOC: 131732501
  • NKC: xx0178764
  • BIBSYS: 11017843
  • CiNii: DA1777962X
  • PLWABN: 9810664714405606
  • NUKAT: n2006084116
  • J9U: 987007323475405171
  • LIH: LNB:Ce+S;=Bb
  • PWN: 3951241
  • ETP: 39
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 111507