Marek Gędek

Marek Gędek
Ilustracja
Marek Gędek (2015)
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1965
Hrubieszów

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 2018
Lublin

Zawód, zajęcie

dziennikarz, naukowiec

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Komisji Edukacji Narodowej
Multimedia w Wikimedia Commons

Marek Gędek (ur. 17 lutego 1965 w Hrubieszowie, zm. 15 czerwca 2018 w Lublinie) – polski medioznawca, historyk, dziennikarz, marketer, wykładowca akademicki, poeta.

Życiorys

Absolwent historii Uniwersytetu Jagiellońskiego (1989) oraz studium podyplomowego na Wyższej Szkole Zarządzania i Marketingu w Warszawie (1998–1999). W roku 2009 uzyskał doktorat na Wydziale Politologii UMCS w Lublinie. Pracował jako adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[1].

Miał wieloletnie doświadczenie dziennikarskie, m.in. praca w polskich gazetach takich jak „Dzień” (1989–1991), „Nowy Świat”, „Express Fakty” (1992), „Edytor Press”, (1992), „Obserwator Codzienny” (1992), „Stop" (1992), „Gazeta Wyborcza” (1992–1996), „Życie”, „Rzeczpospolita” 1998–2000). Wydawca, sekretarz redakcji, szef działu w kilku dziennikach m.in. „Dzienniku Wschodnim” (1997–2004) i jako wydawca i sekreter redakcji „Kuriera Lubelskiego” (2004–2008).

W latach 1996–1999 pracował w Banku Depozytowo-Kredytowym S.A. w Lublinie jako rzecznik prasowy szefował zespołowi public relations. W latach 1999–2001 był rzecznikiem prasowym Banku Pekao S.A. (ekspertem ds. PR, dyrektorem, członkiem rady programowej miesięcznika finansowego „Bankier” oraz członkiem kolegium pisma „Lider”).

W latach 1985–1986 był współzałożycielem grupy poetyckiej „Kresy”. Opublikował tomiki wierszy: Antologia poezji (1984), Rewolucja Antychrysta (1989), Dominik (1991), Postindustrialny szept (1992), Ut sit (2004), Wojownicy bijących serc (2011), Niedokończony poemat (2015).

Działalność polityczna, społeczna i związkowa

Działacz podziemnych struktur opozycyjnych (Solidarność”, KPN itp.). Aresztowany w 1986 roku.

Był współzałożycielem Towarzystwa Koronnego w Lublinie i prezesem w latach 1991–1992. Od 1993 r. był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; członkiem Syndykatu Dziennikarzy Polskich (przewodniczący oddziału lubelskiego w latach 1994–1998); członkiem Towarzystwa Dziennikarskiego (wiceprezes 1993–1996); członkiem Rady Głównej Syndykatu Dziennikarzy Polskich (w latach 1994–1998); członkiem Konferencji Mediów Polskich (w latach 1994–1998); członkiem Rady Etyki Mediów (w latach 1994–1998); był również członkiem Towarzystwa Miłośników Lublina (wiceprezes od 2006) oraz członkiem Rady Naukowej Fundacji Instytut im. Kazimierza Wielkiego w Lublinie (od 2009).

Życie prywatne

Był jednym z pierwszych supernumerariuszy Opus Dei z Lublina[2]. Z żoną Beatą miał czwórkę dzieci: Agnieszkę, Martę, Adama i Tymoteusza. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie[3]. Pochowany został na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie. Mszy pogrzebowej w kaplicy cmentarnej przewodniczył biskup Mieczysław Cisło. Nad trumną przemawiał m.in. dziekan Wydziału Nauk Społecznych KUL ks. prof. Stanisław Fel, dyrektor Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej KUL dr hab. Justyna Szulich-Kałuża[4].

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Był laureatem wielu nagród i wyróżnień[5], m.in.

Publikacje

Opublikował blisko 30 książek i atlasów historycznych[8][9]. Napisał między innymi:

  • 2016, Nieznane dzieje Polski 1943–2015, s. 925. Fronda, Warszawa 2016. ISBN 978-83-8079-105-3;
  • 2015, Wojny polsko-moskiewskie od XV do VIII wieku, s. 300. Bellona, Warszawa 2015. ISBN 978-83-11-13579-6;
  • 2014, Tajemnica początków Polski – Fascynująca historia ludu Wenedów, s. 390. Bellona, Warszawa 2014. ISBN 978-83-11-13398-3;
  • 2009, Atlas historyczny wojen polskich, s. 90–91. Bellona, Warszawa 2009. ISBN 978-83-11-11642-9;
  • 2012, „Wizerunek firmy w kontekście jej rozwoju” (studium przypadku), Wydawnictwo Pietrzak;
  • 1996, Najdawniejsze dzieje ziemi hrubieszowskiej (do XV wieku, Najdawniejsze dzieje ziemi hrubieszowskiej (do XV wieku).

W roku 2020 ukazało się pośmiertne wydanie jego ostatniej książki:Pasja w pasji, czyli moje (nie)umieranie, s. 121. Wardakowie - Codis, Warszawa 2020. ISBN 978-83-952015-5-4[10].

Przypisy

  1. Dr Marek Gędek. [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-23)].
  2. Śp. Marek Gędek, opusdei.org
  3. Marek Gędek walczy z rakiem. I Ty możesz pomóc!, kurierlubelski.pl
  4. Pożegnanie dr Marka Gędka. lublin24.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-28)]., lublin24.pl
  5. dr Marek Gędek – Ważniejsze nagrody, wyróżnienia i podziękowania – www.kul.pl/. [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-23)].
  6. Zasłużeni ludzie książki – odznaczenia państwowe i resortowe – www.sbp.pl
  7. Odznaczenia państwowe i resortowe – Rok XXIX • styczeń–luty 2017 • Nr 1 (165), s. 15, kul.pl]
  8. Dziennikarz walczy z rzadkim nowotworem. 'Tak łatwo się nie poddaję' – www.dziennikwschodni.pl
  9. Dr Marek Gędek – Ważniejsze publikacje (w porządku chronologicznym). [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-23)].
  10. Pasja w pasji, czyli moje (nie)umieranie - Marek Gędek, sklepaf.pl

Linki zewnętrzne

  • Dr Marek Gędek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-07-19] .
  • ISNI: 0000000108772142
  • VIAF: 20017253
  • LCCN: n98028139
  • GND: 124828140
  • BnF: 159062054
  • SUDOC: 193584204
  • PLWABN: 9810604538305606
  • NUKAT: n96004843
  • J9U: 987007261520205171
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator osoby w bazie „Ludzie nauki” (dawnej): 221032