Lytton Strachey

Ten artykuł od 2019-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Lytton Strachey

Data urodzenia

1 marca 1880

Data śmierci

21 stycznia 1932

Narodowość

angielska

Język

angielski

Alma Mater

Trinity College Uniwersytetu Cambridge

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

XIX, XX w.

Multimedia w Wikimedia Commons

Giles Lytton Strachey (ur. 1 marca 1880, zm. 21 stycznia 1932) – angielski pisarz i krytyk. Zdobył sławę dzięki nowej formie biografistyki, w której psychologiczny wgląd i sympatia są połączone z lekceważeniem i kpiną.

Życiorys

Strachey urodził się w Londynie. Jego rodzicami byli Jane Strachey, wiodąca sufrażystka, i sir Richard Strachey, generał broni (ang. Lieutenant General) brytyjskich zbrojnych sił kolonialnych. Był jedenastym z trzynaściorga dzieci, a dziesiątym wśród tych, które dożyły wieku dorosłego, włączając jego siostrę Dorothy Strachey.

Od 1899 do 1905, studiował w Trinity College Uniwersytetu Cambridge. Dzięki członkostwu w Towarzystwie "Apostołów" zaprzyjaźnił się z: G.E. Moore'em, Johnem Maynardem Keynesem i Leonardem Woolfem, a także z osobami spoza "Apostołów": Thoby'm Stephenem i Clive'em Bellem, którzy wraz z siostrami Stephena: Vanessą Bell i Virginią Stephen (później Woolf) ostatecznie utworzyli Grupę Bloomsbury.

Od 1904 do 1914 recenzował książki i przeglądy dramatów dla magazynu "The Spectator", publikował poezję. Napisał ważną książkę dla krytyki literatury, "Landmarks in French Literature" (1912).

Podczas I wojny światowej był obdżektorem i spędzał dużo czasu z ludźmi o podobnych poglądach, jak lady Ottoline Morrell i członkowie Grupy Bloomsbury. Jego pierwszy wielki sukces i najbardziej znane osiągnięcie to "Eminent Victorians" (1918), kolekcja czterech krótkich biografii wiktoriańskich bohaterów. Z humorem, zaprezentował ich wady i to, co uważał za hipokryzję wiktoriańskiej moralności. W tym samym stylu napisał "Queen Victoria" (1921).

Umarł na (wtedy niezdiagnozowanego) raka żołądka w wieku 51 lat w swojej posiadłości na wsi, Ham Spray House, at Ham w Wiltshire.

Mimo że Strachey mówił otwarcie o swoim homoseksualizmie z przyjaciółmi z Bloomsbury (był nawet związany z Johnem Maynardem Keynesem)^[1], nie był to szeroko znany fakt do czasu publikacji w latach 1967–1968 biografii autorstwa Michaela Holroyda. Jego niezwykły związek z malarką Dorą Carrington (ona była w nim zakochana, lecz Strachey był zainteresowany jej mężem, Ralphem Partridge'em, jak i innymi młodymi mężczyznami) stał się tematem filmu "Carrington" (1995). Kuplet z tego okresu tak opisuje ich związek: "Lytton Strachey to gej, Dora biseksualistka/Życie jest dziwne, gdy jesteś intelektualistą" ("Lytton Strachey was gay, Dora was bisexual/Life is strange when you're an intellectual.") Jonathan Pryce otrzymał nagrodę Best Actor na festiwalu w Cannes za kreację Stracheya.

Listy Stracheya, zredagowane przez Paula Levy'ego, zostały opublikowane w 2005 roku. Odkrywają, że zgodnie z ówczesną obyczajowością, jego zamiłowanie ograniczało się do młodzieńców. Jego pierwszą miłością był młody artysta Duncan Grant, i później jego listy ukazują zachwyt młodością: "Dziewczęca ekstaza kontrastuje z odrazą i rozczarowaniem, jak czarowni chłopcy pojawiający się na tych stronach (rzęsy długie na stopę i rozmarzony wyraz twarzy) dorastają, rozrastają się, zapuszczają brody i statkują się, żeniąc się lub sypiając z kobietami". ("Girlish rapture alternates with disgust and disillusionment as the ravishing boys who troop through these pages ("eyelashes a foot long and a dream of a face") regularly grow up, broaden out, sprout beards and settle down to marry and/or sleep with women.")^{[potrzebny przypis]}

Książki

Landmarks in French Literature (1912)
Eminent Victorians: Cardinal Manning, Florence Nightingale, Dr. Arnold, General Gordon (1918)
Queen Victoria (1921)
Books and Characters (1922)
Elizabeth and Essex: A Tragic History (1928)
Portraits in Miniature and Other Essays (1931)
Characters and Commentaries (ed. James Strachey, 1933)
Spectatorial Essays (ed. James Strachey, 1964)
Ermyntrude and Esmeralda (1969)
Lytton Strachey by Himself: A Self Portrait (ed. Michael Holroyd, 1971)
The Really Interesting Question and Other Papers (ed. Paul Levy, 1972)
The Shorter Strachey (ed. Michael Holroyd and Paul Levy, 1980)
The Letters of Lytton Strachey (ed. Paul Levy, 2005) ISBN 0-670-89112-6