Ludwik Panczakiewicz
| Data i miejsce urodzenia | 29 lipca 1873 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 lipca 1935 | ||
| Narodowość | polska | ||
| Dziedzina sztuki | architektura | ||
| |||
Ludwik Panczakiewicz (ur. 29 lipca 1873 w Nowym Targu, zm. 4 lipca 1935 w Warszawie) – warszawski architekt i przedsiębiorca budowlany.
Życiorys
Absolwent Szkoły Techniczno-Przemysłowej w Krakowie; studiował architekturę w Petersburgu. Od 1897 działał w Warszawie, gdzie przybył na zaproszenie Józefa Piusa Dziekońskiego[1]. Około 1900 roku uzyskał uprawnienia do samodzielnej działalności na terenie Rosji. W 1902 roku został dyrektorem i głównym projektantem w biurze budowlanym Izydora Pianko[1].
Współpracował z architektem Józefem Piusem Dziekońskim przy projektowaniu kościołów: św. Michała i św. Floriana na Pradze (1898−1902), Najświętszego Zbawiciela (wspólnie z W. Żychiewiczem) i św. Stanisława Biskupa na Woli (1899–1903). Projektował kamienice warszawskie, w tym w latach 1911–1912 własną kamienicę czynszową przy ul. Marszałkowskiej 6. Elewacje tego obiektu wyróżniają się bogatą dekoracją rzeźbiarską autorstwa rzeźbiarza i kamieniarza warszawskiego Feliksa Giecewicza.
W latach 1899–1901 współprojektował dwie hale targowe, zwane Halami Mirowskimi. Koncepcja hal była oparta na opracowaniu architekta Stefana Szyllera.
W latach 1905−1907 wybudowano według jego projektu kamienicę przy ul. Marszałkowskiej 81[1].
Jako obywatel austriacki w czasie I wojny światowej był przez władze rosyjskie internowany w Taszkiencie. Do Polski wrócił w 1918 roku i zaczął pracować w starostwie[1].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 100-6-20/21)[2].
Ważniejsze realizacje
Warszawa
- pałacyk księcia Wasyla Dołgorukowa z 1899, następnie księcia Macieja Radziwiłła i hr. Józefa Tyszkiewicza, przy ul. Litewskiej 6[3], dawna siedziba Biura Radcy Handlowego Ambasady Czechosłowacji (1964–1992), obecnie Ambasady Słowacji
- pałacyk Kisiel-Kiślańskiego z 1890 przy ul. Fryderyka Chopina 2a, dawna siedziba Ambasady Turcji (1926–1939), obecnie Ambasady Norwegii
- budynek Szkoły Powszechnej nr 3 im. Emilii Plater przy ul Rybaki 32 (nieistniejący)[4]
- Kamienica Wilhelma Rakmana przy Alejach Jerozolimskich 47
- kamienica przy ul. Przeskok 4
- kamienica przy ul. Siennej 5/7
- kamienica przy ul. Żurawiej 4
- kamienica przy ul. Lwowskiej 11
- kamienica przy ul. Marszałkowskiej 13
Inne miasta
- kamienica II Łódzkiego Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego przy ul. Andrzeja Struga 3 w Łodzi w latach 1910-1911[5],
- rozbudowa kościoła w Bednarach koło Łowicza w 1923 r.[1]
- kościół w Pniewniku w latach 1922-1927[1]
- kościół w Nowym Targu w 1928 r.[1]
Rodzina
Był ojcem Stanisława Panczakiewicza (1900–1982), konstruktora samochodowego, pioniera designu motoryzacyjnego w Polsce[6].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Piotr Kilanowski. Kamienica przy ulicy Marszałkowskiej 81 w Warszawie. „Ochrona Zabytków”. Rok LXX (1 (270)). Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa. ISSN 0029-8247. [dostęp 2021-03-05].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: PANCZAKIEWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 9. Langiewicza-Łukasińskiego. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2003, s. 99. ISBN 83-88372-24-6.
- ↑ Juliusz Kulesza: Sen o Rybakach. Warszawa: Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych, 2015, s. 99. ISBN 978-83-925114-0-3.
- ↑ Redakcja, Piękna kamienica przy Struga odzyskała dawny blask [ZDJĘCIA] [online], Dziennik Łódzki, 21 grudnia 2014 [dostęp 2021-07-05] (pol.).
- ↑ Ludwik Michał Panczakiewicz [online], Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim [dostęp 2021-03-08] (pol.).
Bibliografia
- Biogram na portalu warszawa1939.pl. warszawa1939.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Linki zewnętrzne
- Ludwik Panczakiewicz, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-04-08].
Kontrola autorytatywna (osoba):
