Ludmiła Jeske-Choińska
Imię i nazwisko | Ludmiła Jeske-Choińska | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1849 | ||
Pochodzenie | polskie | ||
Data i miejsce śmierci | 2 listopada 1898 | ||
Gatunki | muzyka poważna, muzyka romantyczna | ||
Zawód | kompozytor, śpiewaczka | ||
|
Ludmiła Jeske-Choińska z domu Mikorska (ur. 1849 w Małachowie, zm. 2 listopada 1898 w Warszawie) – polska kompozytorka i śpiewaczka.
Życiorys
Studiowała wokalistykę u Mathilde Marchesi w Wiedniu i Francesco Lampertiego w Mediolanie oraz kompozycję u Gustawa Roguskiego (1839–1921) i Zygmunta Noskowskiego w Warszawie.
W roku 1880 poślubiła pisarza i publicystę Teodora Jeske-Choińskiego (1854–1920).
Zmarła w wieku 49 lat. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 24-4-26)[1].
Twórczość
Komponowała poematy symfoniczne, opery, operetki, pieśni solowe oraz utwory fortepianowe.
Wybrane utwory
- Operetka Filutka (1884)
- Operetka Zuch dziewczyna (1884)
- Opera komiczna Markiz de Créqui (1892)
- Poemat symfoniczny Rusałka (1893, nagrodzony w Chicago)
- Pieśni
- Tańce na fortepian
Przypisy
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: LUDMIŁA JESKE-CHOIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-19] .
Bibliografia
- Biografia
Linki zewnętrzne
- Utwory Ludmiły Jeske–Choińskiej w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3917782