Lotniczy skaning laserowy

Ten artykuł dotyczy fotogrametrycznej metody pomiarowej. Zobacz też: fotogrametria.
Wikipedia:Weryfikowalność
 Ten artykuł od 2018-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Śmigłowiec z podwieszoną aparaturą do lotniczego skaningu laserowego

Lotniczy skaning laserowy (z ang. ALS – Airborne Laser Scanning) – fotogrametryczna metoda pomiarowa oparta na skaningu laserowym; pozwalająca na zapis powierzchni terenu w postaci chmury punktów stanowiącej reprezentację terenu. W wyniku pomiaru otrzymujemy bardzo dokładny model powierzchni. Idea działania lotniczego skaningu laserowego opiera się na pomiarze odległości pomiędzy aparaturą pomiarową znajdującą się na pokładzie samolotu, bądź też helikoptera, a punktami terenowymi.

Budowa

System ALS zbudowany jest z dwóch segmentów: lotniczego (pokładowego) i naziemnego.

Na system pokładowy składają się:

  • dalmierz laserowy (LRF – Laser Range Finder),
  • skaner optyczno-mechaniczny,
  • system pozycjonowania trajektorii lotu oparty na GPS (ang. Global Positioning System),
  • inercjalny system nawigacyjny INS(ang. Inertial Navigation System),
  • blok rejestracji danych,
  • kamera wideo,
  • system planowania i zarządzania lotem.

Na segment naziemny składają się:

  • naziemna referencyjna stacja GPS
  • stacja robocza do obróbki i przetwarzania danych i generowania NMPT (Numeryczny Model Pokrycia Terenu) i NMT (numerycznego modelu terenu)

Ocena ALS

Zalety

  • Niezależność od warunków atmosferycznych,
  • Jest to system aktywny emitujący własne światło w trakcie pomiarów,
  • Przeprowadzenie nalotów przy dużym zachmurzeniu, a także w nocy,
  • Przenikanie lasera przez pokrywę roślinną.

Ograniczenia

  • Brak odbić od powierzchni wody, co utrudnia lokalizację linii brzegowej.
  • Trudności określenia linii szkieletowych i linii nieciągłości terenu.
  • Stosunkowo wysoki koszt samej aparatury i usługi.