Kees van Baaren

Kees van Baaren (właśc. Cornelis Leendert van Baaren; ur. 22 października 1906 w Enschede, zm. 2 września 1970 w Oegstgeest) – holenderski kompozytor związany ze szkołami muzycznymi Rotterdamu i Amsterdamu.

Studiował w Berlinie w klasie fortepianu oraz w klasie kompozycji. Edukację kontynuował następnie w Holandii u kompozytora W. Pijpera. Następnie wykładał teorię muzyki w konserwatorium w Rotterdamie, a w latach 1942–1947 w Muzieklyceum w Amsterdamie. W roku 1948 został dyrektorem tej szkoły. W latach 1953–1957 był dyrektorem konserwatorium w Utrechcie, a od 1958 dyrektorem Królewskiego Konserwatorium w Hadze^[1]. Jego twórczość to głównie utwory przeznaczone do gry na fortepianie, a także kameralne.

Kees van Baaren jako pierwszy holenderski kompozytor posługiwał się w latach 30. techniką dodekafoniczną^[1].

Wybrane kompozycje^[1]

• Koncert fortepianowy (1964)
• Musica per orchestra (1966)

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia Muzyczna PWM, t. I. Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1980, s. 99. ISBN 83-224-0113-2.

• Popularna Encyklopedia Powszechna. Kraków: Fogra, 1994, s. 9. ISBN 83-85719-10-5.