Kazimierz Kling
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1884 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 czerwca 1942 | ||
| Zawód, zajęcie | chemik | ||
| Narodowość | polska | ||
| Tytuł naukowy | profesor | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Kazimierz Jan Kling (ur. 29 sierpnia 1884 w Przemyślu, zm. 14 czerwca 1942 w Warszawie) – profesor chemii, twórca polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie nauczyciela Stefana oraz Jadwigi z Sękowskich. W 1902 ukończył C.K. Gimnazjum w Przemyślu, a w 1907 chemię na Uniwersytecie Lwowskim. Jako pracownik uniwersytetu uzyskał doktorat (1908) a następnie habilitację (1913). W tym czasie skonstruował szereg innowacyjnych urządzeń laboratoryjnych. Z powodu wybuchu wojny wyjechał do Wiednia, gdzie skonstruował kieszonkowy tester zawartości dwutlenku węgla. W 1916 powrócił do Lwowa, zostając najbliższym współpracownikiem prof. Ignacego Mościckiego w spółce badawczej Metan. Od 1917 był redaktorem naczelnym czasopisma o tej samej nazwie. Wspólnie z Mościckim prowadził specjalistyczne badania wykorzystania gazu ziemnego i ropy naftowej. W roku akademickim 1924/25 pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UL. Od 1926 mieszkał w Warszawie, dokąd przeniesiony został Chemiczny Instytut Badawczy. W 1929 został mianowany profesorem zwyczajnym chemii ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. W latach 1935-1939 był trzecim i ostatnim przed wybuchem II wojny światowej dyrektorem Chemicznego Instytutu Badawczego[1]. W 1938 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. Jako profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej w stanie nieczynnym z dniem 31 sierpnia 1938 został przeniesiony w stan spoczynku[3].
Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 ewakuował się wraz z instytutem do Rumunii. Wiosną 1942 powrócił do Warszawy, gdzie wkrótce zmarł.
Jego żoną była Maria Siemaszkowa, córka aktorki Wandy, z którą nie miał dzieci.
Przypisy
- ↑ Stefan Zamecki. Chemiczny Instytut Badawczy w Warszawie w okresie międzywojennym (1922-1939). „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 334, Nr 24/2 (1979).
- ↑ 10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy naukowej” M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 361, 10 września 1938.
Bibliografia
- Stanisław Brzozowski, Kling Kazimierz w: Polski Słownik Biograficzny t. XII, Warszawa-Kraków-Wrocław-Gdańsk 1966/1967 s. 631-633, wersja elektroniczna IPSB
- Zenon Andrzejewski, Kling Kazimierz Jan, w: Przemyski słownik biograficzny, tom II (pod redakcją Lucjana Faca, Tomasza Pudłockiego, Anny Siciak), Przemyśl 2011, s. 38–45
Linki zewnętrzne
- Justyna Antosik (oprac.): Bibliografia pełnotekstowa publikacji prof. Kazimierza Klinga. Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej, 2013. [dostęp 2018-04-16].
- Zenon Andrzejewski. Kazimierz Kling - gwiazda polskiej chemii. „Nasz Przemyśl”. 51, grudzień 2008. [dostęp 2018-04-16].
- Publikacje Kazimierza Klinga w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
