Katarina Frostenson
 Fotografia z 2013 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1953 | ||
|---|---|---|---|
| Narodowość | szwedzka | ||
| Dziedzina sztuki | poezja | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
| |||
Katarina Frostenson (ur. 5 marca 1953 w Sztokholmie) – szwedzka poetka, pisarka i tłumaczka, w latach 1992–2019 członkini Akademii Szwedzkiej.
Życiorys
Na członka Akademii została wybrana w 1992 roku jako piąta kobieta w historii, zajmując fotel nr 18, na którym zastąpiła poetę i pisarza Artura Lundkvista. W 2003 Frostenson została odznaczona francuskim Orderem Legii Honorowej w uznaniu jej zasług dla literatury.
12 kwietnia 2018 zrezygnowała z dalszego brania udziału w spotkaniach i pracach Akademii Szwedzkiej[1] w konsekwencji sprawy Kulturprofilen. 18 stycznia 2019 roku oficjalnie wystąpiła z Akademii[2].
Twórczość
Zadebiutowała w 1978 roku tomikiem I mellan.
- 1978:
- I mellan
- Raymond Chandler och filmen
- Lars Ahlins Huset har ingen filial
- 1980 - Rena land
- 1982 - Den andra
- 1985 - I det gula
- 1987 - Samtalet
- 1989
- Stränderna
- Överblivet
- 1990 – 4 monodramer
- 1991 – Joner: tre sviter
- 1992 – Berättelser från dom
- 1994 – Tankarna
- 1995 – 3 monodramaer
- 1996
- Traum: Sal P
- Vägen till öarna
- 1998 – Staden – en opera
- 1999 – Korallen
- 2002 – Endura
- 2004 – Karkas: fem linjer
- 2006 – Ordet: en passion
- 2008 – Tal och regn
- 2011 – Flodtid
- 2013 – Tre vägar
- 2015 – Sånger och formler
- 2018 – Sju grenar
Na język polski wiersze Frostenson tłumaczyła Ewa Niewiarowska-Rasmussen i Piotr de Bończa Bukowski[3].
Nagrody
- 1988 – Nagroda poetycka Gerarda Bonniera (Gerard Bonniers lyrikpris)
- 1989 – Wielka Nagroda Dziewięciu
- 1994 – Nagroda Bellmana
- 1996 – Nagroda Poetycka Szwedzkiego Radia (Sveriges Radios lyrikpris)
- 2004 – Nagroda Erika Lindegrna (Erik Lindgren-priset)
- 2004 – Nagroda Ferlina (Ferlinpriset)
- 2007 – Nagroda Ekelöfa (Ekelöfpriset)
- 2016 – Nagroda literacka Rady Nordyckiej za zbiór Sånger och formler
- 2016 – Nagroda Karlfeldta (Karlfeldtpriset)
Przypisy
- ↑ Sara Danius och Katarina Frostenson lämnar Svenska Akademien. SVT Nyheter. [dostęp 2018-04-13]. (szw.).
- ↑ Förlikning mellan Svenska Akademien och Katarina Frostenson | Svenska Akademien [online], www.svenskaakademien.se [dostęp 2019-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-04] .
- ↑ Katalog Biblioteki Narodowej - Frostenson [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2019-02-06] .
Linki zewnętrzne
- Katarina Frostenson na stronie Akademii Szwedzkiej. svenskaakademien.se. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-22)].
Kontrola autorytatywna (osoba):
