Jules Limbeck

Data i miejsce urodzenia

początek XX w.
Rumunia

Data i miejsce śmierci

1937?
ZSRR

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
1925—?	Újpest FC	?	(?)
?	Ferencvárosi TC	?	(?)
?	? (Belgia)	?	(?)
?—1930	Austria Wiedeń	?	(?)
1934—1935	Amiens SC	5	(0)

Kariera trenerska

Lata	Drużyna
1930	Galatasaray SK
1931–?	Olympique Lyon
?	Racing Club
1934–1935	Amiens SC
1936	drużyna miasta Zaporoże
1936	Stal Dniepropetrowsk
1936–1937	Dinamo Tbilisi
1937	Lokomotiw Moskwa

↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jules Limbeck, węg. Gyula Limbeck (ur. na początku XX w. w Rumunii^[1], zm. w 1937?) – francuski piłkarz pochodzenia węgierskiego, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Urodził się w Rumunii, a później jego rodzina przeniosła się do Austro-Węgier. W latach 20. XX wieku występował na pozycji środkowego napastnika w najsilniejszych węgierskich zespołach Újpest FC i Ferencvárosi TC. Potem przeniósł się do Belgii^[2], a zakończył karierę piłkarską w Austria Wiedeń.

Kariera trenerska

W 1930 r. został trenerem tureckiego Galatasaray SK i zdobył z nim mistrzostwo^[3]. We Francji pracował w Olympique Lyon, Racing Club i Amiens SC (1934-1935). W ostatnim klubie również wychodził na boisko w roli piłkarza. We Francji przyjął obywatelstwo i zmienił rodzime imię Gyula na Jules^[1].

W 1935 roku Jules Limbek razem z Czechem Antonínem Fivébrem przybył do ZSRR w celu wymiany doświadczeń. Przez jakiś czas pracował z zespołem miasta Zaporoże i Dniepropietrowska, trenując również Stal Dniepropietrowsk, który wiosną 1936 startował w pierwszych mistrzostwach ZSRR^[4]. Potem udał się na Kaukaz, gdzie przeprowadził serię seminariów dla lokalnych trenerów. Następnie przyjął ofertę Dinamo Tbilisi, który zadebiutował jesienią 1936 w najwyższej lidze ZSRR. Z drużyną z Tbilisi Limbeck pracował do marca 1937 roku^[5], dotarł z nim do finału Pucharu ZSRR, organizował szkoły piłkarskie dla dzieci.

W 1937 roku został trenerem Lokomotiwu Moskwa, z którym zajął 6 miejsce w lidze i wystąpił w półfinale Pucharu ZSRR (w poprzednim sezonie Lokomotiw był czwartym w lidze i zdobył Puchar).

Być może zginął w okresie tzw. czystki^[4], choć możliwe też, że dożył lat 50. XX wieku.