Jakub Kiedrzyński

Jakub Kiedrzyński
Herb
Herb Ostoja
burgrabia kaliski
sędzia ziemski kaliski
Data śmierci

1798

Ojciec

Andrzej

Matka

Franciszka Jackowska

Żona

1. Brygida Bardzka
2. Julianna Bogdańska

Dzieci

(z Brygidy Bardzkiej):
1. Jan Antoni Alojzy
2. Petronella Teodozja Scholastyka
3. Juljanna Konstancja
4. Róża Franciszka
5. Jan Antoni Alojzy
6. Józef
(z Julianny Bogdańskiej):
1. Stanisław Jan Baptysta
2. Adam
3. Salomea

Jakub Kiedrzyński herbu Ostoja (zm. 1798) – burgrabia kaliski, sędzia ziemski kaliski, właściciel dóbr Orpiszewek i Fabianów.

Życiorys

Jakub Kiedrzyński należał do rodziny szlacheckiej pieczętującej się herbem Ostoja, będącej częścią heraldycznego rodu Ostojów (Mościców)[1][2], wywodzącej się z Kiedrzyna (obecnie dzielnica Częstochowy)[3]. Był synem Andrzeja Kiedrzyńskiego i Franciszki Jackowskiej, właścicieli Bieganina. W związki małżeńskie wstępował dwukrotnie - 1. z Brygidą Bardzką herbu Szaszor, wdową po Owidiuszu Walknowskim, dziedzicu Białężyc[4], córką Wojciecha i Teresy Koźmińskiej[5] oraz 2. z Julianną Bogdańską herbu Prus, córką Andrzeja i Elżbiety Małachowskiej[6].

Jakub Kiedrzyński był właścicielem majątków ziemskich w Orpiszeweku i Fabianowie położonych w parafii sośnickiej koło Dobrzycy. Części Orpiszewka kupił w roku 1784 od Franciszki Załuskowskiej za 9000 zł[7]. Tego roku zapisał swej żonie Brygidzie Bardzkiej sumę 15 000 zł na tych dobrach[4]. W roku 1796 wziął w zastaw majątek Przybysławice od Iłowieckich[8]. Posiadał także kamienicę narożną w Kaliszu[9] oraz połowę dworku na ulicy zamkowej w tym mieście[10].

Jakub Kiedrzyński sprawował urzędy - burgrabiego ziemskiego kaliskiego[4] i sędziego ziemskiego kaliskiego[9]. Zmarł na suchoty 30 stycznia 1798 roku jako posesor Przybysławic. Pochowany został 5 lutego tego roku w kościele reformatów w Kaliszu[11].

Zobacz też

  • Herb Ostoja
  • Ród Ostojów (Mościców)

Przypisy

  1. ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. X, s. 19-20.
  2. ↑ S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 305-306.
  3. ↑ T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Kraków, część II, s. 497-498.
  4. ↑ a b c Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Kalisz > Inskrypcje > XVII/XVIII wiek - 7674 (Nr. 224) 1784.
  5. ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Bardzcy h. Szaszor.
  6. ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Bogdańscy h. Prus.
  7. ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Kalisz > Inskrypcje > XVII/XVIII wiek - 7717 (Nr. 224) 1784.
  8. ↑ W. J. Skowroński, Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI – XIX w., Biblioteka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Litera K cz. I, s. 67.
  9. ↑ a b Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Kalisz > Inskrypcje > XVII/XVIII wiek - 8568 (Nr. 232) 1792.
  10. ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Kalisz > Inskrypcje > XVII/XVIII wiek - 7158 (Nr. 214/ 216) 1774.
  11. ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Metrykalia > Katolickie > Część 2 - 10314 (Pogrzybów).

Bibliografia

  • A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. X, s. 19-20.
  • S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 305-306.
  • Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka, dostęp: 2021.03.11.
  • E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2000, s. 285-286.
  • W. J. Skowroński, Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI – XIX w., Biblioteka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Litera K cz. I, s. 67-71.