Iso (marka samochodów)

Iso

Iso Autoveicoli S.p.A.

logo Iso
Państwo	Włochy
Siedziba	Bresso
Data założenia	1938
Data likwidacji	1974
Prezes	Piero Rivolta
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Iso Autoveicoli S.p.A. – dawny włoski producent samochodów sportowych z siedzibą w Bresso działający w latach 1938–1974. Markę reaktywowano w 1993 oraz 2017 i 2020 roku.

Historia

Iso Autoveicoli

Przedsiębiorstwo Iso założył przemysłowiec Renzo Rivolta we włoskiej Genui pod koniec lat 30. XX wieku, by w 1942 roku jego siedzibę przenieść do Bresso w Lombardii. Początkowo firma koncentrowała się na produkcji motocykli, skuterów oraz przyczepek do jednośladów^[1]. Wraz z powojennym wzrostem gospodarczym i rosnącym popytem na środki transportu, na początku lat 50. włoska firma rozpoczęła angażować się w rozwój samochodów, zmieniając nazwę na Iso Autoveicoli S.p.A. w 1953 roku i prezentując w tym samym roku charakterystyczny, miejski model Iso Isetta^[1].

Kolejne samochody marki Iso przyjęły jednak inną postać niż prekursorska Isetta - firma skoncentrowała się na niszowych, sportowo-luksusowych samochodach, które budowano we współpracy z inżynierem Giotto Bizzarinim^[1]. Pierwszą taką konstrukcją był model Rivolta IR 300, by w drugiej połowie lat 60. przedstawiono Grifo i Lele^[2]. W międzyczasie, po śmierci założyciela, Renzo Rivolty, w 1966 roku, władzę w firmie przekazano jego synowi. Doprowadził od do wprowadzenia do sprzedaży ostatniego w historii firmy modelu Fidia, który powstał w 1700 sztukach i zniknął z rynku wraz z bankructwem Iso w 1975 roku^[1].

Pierwsza reaktywacja

Dwie dekady po tym jak Iso zniknęło z rynku, syn założyciela firmy w połowie lat 90. XX wieku podjął się próby wznowienia działalności firmy^[3]. Zwiastunem powrotu firmy na rynek były dwa prototypy, na czele z Iso Grifo 90 z 1993 roku. Do jego budowy zaangażowano doświadczonych włoskich projektantów i konstruktorów - za podzespoły techniczne odpowiadał Gianpaolo Dallara, za to projekt stylistyczny koordynował Marcello Gandini^[3]. Samochód miał trafić do seryjnej produkcji, za którą odpowiadać miały zakłady produkujące autobusy w Bari, jednak projekt upadł z powodu niekorzystnych warunków finansowych. Samochód nie wykroczył poza fazę makiety^[3].

Druga reaktywacja

W 2017 roku włoskie studio projektowe Zagato przedstawiło wynik współpracy z japońskimi twórcami gry komputerowej Gran Turismo, którzy kooperując z różnymi producentami samochodów regularnie prezentują prototypy promujące w ramach programu Vision Gran Turismo^[4]. Samochód powstał jako współczesna interpretacja klasycznych włoskich samochodów sportowych marki Iso upadłej w połowie lat 70., otrzymując nawiązującą do najsłynniejszego modelu nazwę IsoRivolta. Do budowy prototypu wykorzystano współpracę z firmą ogumieniową Pirelli^[5], z kolei jako jednostkę napędową wykorzystano 6,2 litrowe V8 Chevroleta^[6].

Dwa lata po premierze eksperymentalnego prototypu, który powstał w celach promocyjnych głównie dla gry komputerowej, pojawił się pomysł na stworzenie seryjnego, współczesnego modelu marki IsoRivolta. Inicjatywę przejęło nie tylko włoskie Zagato, ale i wnuczka założyciela oryginalnej firmy z XX wieku, Marella Rivolta^[7]. W efekcie powstało sportowe coupe IsoRivolta GTZ, które po raz pierwszy zaprezentowano w sierpniu 2020. Limitowany samochód wyprodukowało Zagato, wykorzystując prawa do znaku towarowego należącego do koordynującej projekt Marelli Rivolty. Łącznie wyprodukowane zostało w 2021 roku 19 egzemplarzy^[8].

Modele samochodów

Historyczne

• Isetta (1953–1955)
• Rivolta IR 300 (1963–1970)
• Grifo (1965–1974)
• Lele (1969–1974)
• Fidia (1965–1975)
• GTZ (2020–2021)

Studyjne

• Iso Varedo (1972)
• Iso Grifo 90 (1993)
• Iso Grifo 96 (1996)
• Iso Rivolta Zagato Vision Gran Turismo (2017)

Przypisy