Glinik lulkarz
Corizus hyoscyami | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Podgromada | uskrzydlone | ||
Rząd | pluskwiaki | ||
Podrząd | |||
Nadrodzina | wtykokształtne | ||
Rodzina | wysysowate | ||
Rodzaj | Corizus | ||
Gatunek | glinik lulkarz | ||
|
Glinik lulkarz (Corizus hyoscyami) – gatunek owada z rzędu pluskwiaków, należący do pluskwiaków różnoskrzydłych, nadrodziny wtykokształtnych, rodziny wysysowatych. Jedyny polski przedstawiciel rodzaju Glinik (Corizus). Polska i łacińska nazwa gatunkowa pochodzi od jednej z roślin żywicielskich: lulka czarnego (Hyoscyamus niger).
Budowa ciała
Pluskwiak ten ma ciało kontrastowo ubarwione: czerwone w czarne plamy, długości 8-11 mm. Głowa w obrysie trójkątna zaopatrzona w czarne (z żółtobrązowym pasem) czułki. Przedplecze trapezoidalne. Tarczka trójkątna. Odnóża czarne z jaśniejszymi smugami. Z powodu zbliżonego ubarwienia często mylony z innymi czarno-czerwonymi pluskwiakami w tym z kowalem bezskrzydłym.
Tryb życia
Glinik występuje najczęściej pojedynczo na łąkach i brzegach lasów. Występuje głównie na roślinach z kladu astrowych, ale wykazuje go się też roślin różowych. Samica składa jaja w czerwcu i lipcu, a larwy wykluwają się w sierpniu. Zimują owady dorosłe.
Występowanie
Gatunek transpalearktyczny, w Polsce pospolity w całym kraju.
Zobacz też
Bibliografia
- Barbara Lis, Adam Storiński, Jerzy A. Lis: Heteroptera Poloniae 1: Coreoidea. Bytom: Zakład Poligraficzno-Wydawniczy "Plik", 2008, s. 77-130.
- Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 114. ISBN 83-7073-132-5.