Gil Eanes

Gil Eanes (ur. ok. 1395, zm. 1445) – portugalski żeglarz i odkrywca z XV wieku. Wsławił się opłynięciem w 1434 przylądka Bojador, co jest uważane za symboliczny początek epoki wielkich odkryć geograficznych^[1].

Prawdopodobnie urodził się w Lagos. Służył u księcia Henryka Żeglarza, kilkakrotnie uczestniczył w wyprawach wzdłuż wybrzeży Afryki. Pierwszą wyprawę z Lagos do przylądka Bojador zorganizował w 1433, jednak nie udało się zakończyć jej z powodzeniem – dotarł do Gran Canarii, ale strach przed nieznanym spowodował, że zawrócił^[2] przypływając do Sagres. Jego powrót spotkał się z chłodnym przyjęciem księcia^[3].

W roku 1434, inspirowany przez księcia Henryka, powtórzył tę wyprawę. Udało mu się osiągnąć cel, a jako pamiątkę przywiózł do Portugalii roślinę – różę św. Marii. W późniejszym okresie także podróżował wzdłuż wybrzeży Afryki, jednak tym razem pod dowództwem Alfonso Goncalvesa Baldayi. W roku 1445 dowodził jednym z sześciu statków płynących do Afryki w celu pojmania niewolników^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Carl Waldmam i Alan Wexler, Encyclopedia of Exploration, Facts On File, New York 2004, ISBN 0-8160-4676-X
• Robert Kerr, A general history and collection of voyages and travels, arranged..., tom 2, Edinburgh, Scotland 1844, William Blackwood

Zobacz multimedia związane z tematem: Gil Eanes