Francis Planté
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 2 marca 1839 | ||
|---|---|---|---|
| Pochodzenie | francuskie | ||
| Data i miejsce śmierci | 19 grudnia 1934 | ||
| Instrumenty | fortepian | ||
| Gatunki | |||
| Zawód | pianista | ||
 | |||
| |||
Francis Planté (ur. 2 marca 1839 w Orthez, zm. 19 grudnia 1934 w Saint-Avit[1][2]) – francuski pianista.
Życiorys
Zadebiutował jako pianista w wieku 7 lat[1]. W latach 1849–1850 studiował w Konserwatorium Paryskim u Antoine’a François Marmontela[1], po zaledwie 7 miesiącach nauki zdobywając I nagrodę w grze na fortepianie[2]. Później uczył się harmonii u François Bazina[1][2]. Jako protegowany Franza Liszta i Gioacchino Rossiniego występował w paryskich salonach, występował też jako kameralista z Jeanem-Delphinem Alardem i Augustem Franchomme’em[1]. Na dziesięć lat wycofał się z publicznej działalności, wznawiając koncertowanie w 1872 roku[1]. Odbył liczne podróże po Europie, w 1886 roku wykonał w Paryżu w obecności kompozytora II Koncert fortepianowy A-dur i II Rapsodię węgierską Liszta[1]. Po 1900 roku zaprzestał publicznych występów, pojawił się na scenie ponownie tylko raz na kilku koncertach w 1915 roku, grając jednak oddzielony od publiczności kotarą[2].
W 1928 roku dokonał nagrania dla wytwórni Columbia Records 7 etiud Fryderyka Chopina oraz utworów Felixa Mendelssohna i Roberta Schumanna[1].
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
- Britannica: biography/Francis-Plante
