Filip Juliusz

Filip Juliusz

książę wołogoski
Okres	od 1592 (1603) do 1625
Poprzednik	Ernest Ludwik
Następca	Bogusław XIV
książę bardowsko-nowopolski
Okres	od 1605 do 1625
Poprzednik	Bogusław XIII
Następca	Bogusław XIV
Dane biograficzne
Dynastia	Gryfici
Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1584 Wolgast
Data i miejsce śmierci	6 lutego 1625 Wolgast
Miejsce spoczynku	kościół św. Piotra w Wolgast
Ojciec	Ernest Ludwik
Matka	Zofia Jadwiga
Żona	Agnieszka

Filip Juliusz (ur. 27 grudnia 1584^[1] w Wołogoszczy, zm. 6 lutego 1625, tamże^[2]) – od 1592 książę wołogoski (do 1603 pod opieką stryja Bogusława XIII), od 1605 książę na Bardzie i Franzburgu, od 1623 koadiutor biskupstwa kamieńskiego, syn Ernesta Ludwika z dynastii Gryfitów.

Życie i panowanie

Urodził się jako trzecie dziecko, a zarazem pierwszy syn księcia wołogoskiego Ernesta Ludwika i Zofii Jadwigi, księżniczki brunszwickiej^[3]. Imiona otrzymał po swoich dziadach, tj. Filip – ze strony ojca (Filip I) i Juliusz – ze strony matki (Juliusz). Po śmierci ojca w 1592 odziedziczył władzę w księstwie, jednak aż do 1603 pozostawał pod opieką swego stryja, Bogusława XIII. W 1605 otrzymał od niego również Bardo i Franzburg^[3][4][5].

Po przejęciu samodzielnej władzy książę spotkał się z niezadowoleniem szlachty pomorskiej, która od dłuższego czasu ograniczała hegemonię miast na Pomorzu Zachodnim. Pod naciskiem szlachty i stanów pomorskich zgodził się na przyznanie na ich rzecz nowych przywilejów, mimo że borykał się z poważnymi trudnościami finansowymi^[3][5].

Książę wziął ślub 25 czerwca 1604^[6] w Cölln pod Berlinem, wybranką zaś była margrabianka brandenburska, Agnieszka z dynastii Hohenzollernów^[5]. Wesele w Wołogoszczy odbyło się dwa tygodnie później – 10 lipca, w momencie gdy panna młoda została odprowadzona do męża przez rodzinę^[4].

Książę wiele podróżował. Odwiedził (w latach 1602-1603) Niemcy, Francję, Anglię — w której był ponownie w 1619, Szwajcarię i Włochy, podróżował też po wschodnich rubieżach Cesarstwa — Meklemburgii oraz Saksonii. W 1612 był na Litwie, w Inflantach, Prusach i w Polsce. Danię odwiedził w 1615, a cztery lata później północne Niemcy (Hamburg, Oldenburg, Brema) oraz Fryzję Wschodnią i Niderlandy^[4].

W czerwcu 1623 jego brat stryjeczny Bogusław XIV uczynił go swoim koadiutorem w biskupstwie kamieńskim. W tym okresie książę planował zastawienie wyspy Rugii królowi duńskiemu – Chrystianowi IV, jednak przedsięwzięcie to nie doszło do skutku wobec zdecydowanego sprzeciwu Bogusława XIV. Filip Juliusz zmarł bezpotomnie, w wieku lat czterdziestu, po długiej chorobie 6 lutego 1625 w Wołogoszczy^[4]. Spoczął w tamtejszym kościele parafialnym pod wezwaniem św. Piotra 6 maja 1625, a cynowy sarkofag, w którym został pochowany został później obrabowany. Po nim księstwo wołogoskie odziedziczył ostatni żyjący męski przedstawiciel rodu Gryfitów – Bogusław XIV^[5][7].

Genealogia

Przypisy

Bibliografia

Opracowania

• KazimierzK. Kozłowski KazimierzK., JerzyJ. Podralski JerzyJ., Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, Szczecin: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, ISBN 83-03-00530-8, OCLC 189424372 .brak strony (książka)
• Rymar E., Rodowód książąt pomorskich, T. II, Szczecin 1995, ISBN 83-902780-0-6.
• EdwardE. Rymar EdwardE., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica, 2005, ISBN 83-87879-50-9, OCLC 69296056 .brak strony (książka)
• Szymański J.W., Książęcy ród Gryfitów, Goleniów – Kielce 2006, ISBN 83-7273-224-8.

Literatura dodatkowa (online)

• Madsen U., Philipp Julius (niem.), [dostęp 2012-03-31].
• Pyl T., Philipp Julius, Herzog von Pommern-Wolgast (niem.), [w:] NDB, ADB Deutsche Biographie (niem.), [dostęp 2012-03-31].