Dziura pod Lodową Małołącką I
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo |
|
---|---|
Województwo | |
Położenie | Tatry Zachodnie |
Właściciel | Skarb Państwa |
Długość | 6 m |
Deniwelacja | 1 m |
Wysokość otworów | 1590 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny | 70 m |
Ekspozycja otworów | ku WSW |
Data odkrycia | brak danych |
Kod | (nr inwentarzowy PIG) T.E-13.23 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Dziura pod Lodową Małołącką I – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w południowej części Mnichowych Turni, w stoku Koprowych Mniszków opadającym do Niżniej Świstówki, poniżej Jaskini Lodowej Małołąckiej, na wysokości 1590 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 6 metrów, a jej deniwelacja 1 metr[1].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/21/Giewont_T6.jpg/220px-Giewont_T6.jpg)
Opis jaskini
Jaskinię stanowi poziomy i prosty korytarz zaczynający się w bardzo małym, trójkątnym otworze wejściowym, a kończący niedużą salką. Z salki odchodzi niewielki kominek i krótki, szczelinowy korytarzyk[2].
Przyroda
W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Zamieszkują ją nietoperze. Ściany są wilgotne, rosną na nich mchy i porosty[2].
Historia odkryć
Brak jest danych o odkrywcach jaskini. Pierwszy jej plan i opis sporządziła I. Luty przy pomocy T. Ostrowskiego w 1979 roku[2].