Cent (muzyka)

cent [ct]
Układ

system dźwiękowy

Wymiar

[ c t ] {\displaystyle \mathrm {[ct]} }

Jednostka

interwału

Jednostka podstawowa

półton

Interwał jednego centa
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Cent, oznaczenie ct – jednostka miary w muzyce, oznaczająca jedną setną interwału półtonu temperowanego (najmniejszej odległości między dźwiękami w systemie temperowanym)[1][2]; stosunek dwóch częstotliwości równy 2 1200 {\displaystyle {\sqrt[{1200}]{2}}} ( 1 , 0006 {\displaystyle 1,0006} )[1][3].

Przykładowo, jeden półton temperowany to 100 c t {\displaystyle 100\,ct} , oktawa – 1200 c t {\displaystyle 1200\,ct} [2], komat – od 21 , 5 {\displaystyle 21,5} do 40 c t {\displaystyle 40\,ct} [4], komat pitagorejski ≈ 23 , 46 c t {\displaystyle \approx 23,46\,ct} [5].

Cent został wprowadzony do akustyki przez Alexandra Johna Ellisa w 2. połowie XIX wieku[3].

\relative c' { \key c \major \time 4/4 c2 des2 }
Przykładowy interwał 100 c t {\displaystyle 100\,ct} – sekunda mała

Zobacz też

Zobacz hasło cent w Wikisłowniku
  • milioktawa

Przypisy

Bibliografia

  • Krzysztof Baculewski et al.: Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-13410-0.
  • Mieczysław Drobner: Instrumentoznawstwo i akustyka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997. ISBN 83-224-0469-7.
  • Marek Pilch, Marek Toporowski: Dawne temperacje. Podstawy akustyczne i praktyczne wykorzystanie. Katowice: Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego, 2014. ISBN 978-83-933403-8-5.