Asceta
Asceta (gr. asketes „ćwiczący się”) – wyznawca religijny zmierzający do zbawienia przez ascezę. W rozumieniu potocznym człowiek odmawiający sobie przyjemności życiowych z innych pobudek niż religijne. Ascetyzm może być praktykowany z różnych motywacji, często związanych z duchowością, religią lub dążeniem do samodoskonalenia. Asceta może stosować się do rygorystycznych reguł dotyczących diety, ubioru, codziennej praktyki religijnej i unikania wszelkich zbędnych luksusów czy przyjemności. W różnych kulturach i religiach istnieją różne formy ascetyzmu i różne grupy ludzi, którzy wybierają tę ścieżkę życia.
Wierzący usiłujący osiągnąć zbawienie lub dążący do doskonałości przez ascezę w braminizmie i buddyzmie to sannjasin, w chrześcijaństwie i judaizmie to anachoreta. Zorganizowana zbiorowość mnisza prowadząca ascetyczny tryb życia nazywana jest monastycyzmem[1].
Zobacz też
- eremita
- post
- tapas (asceza)
Przypisy
- ↑ Zygmunt Poniatowski, Mały słownik religioznawczy, Warszawa:Wiedza Powszechna, 1969, s. 35.