Arturo Martini
Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1889 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 22 marca 1947 | ||
Narodowość | włoska | ||
Dziedzina sztuki | rzeźbiarstwo | ||
Epoka | modernizm | ||
|
Arturo Martini (ur. 11 sierpnia 1889 w Treviso, zm. 22 marca 1947 w Mediolanie) – włoski rzeźbiarz.
Życiorys
Szkolił się na złotnika i ceramika, pracował jako garncarz, w 1905 zaczął rzeźbić. W 1909 uczył się rzeźbiarstwa od Adolfa von Hildebranda. We wczesnych latach eksperymentował z graniastym i emocjonalnym stylem ekspresjonistycznym, m.in. w dziele Prostytutka z 1909. Pierwsza wystawa jego dzieł odbyła się w Paryżu w 1912. W 1921 dołączył do ruchu Valori Plastici. Wypracował własny styl pełen specyficznej ekspresji nawiązujący do kubizmu i futuryzmu. Jego ważniejsze prace to Światło księżyca z 1932, Portret Moneta z 1938, Pragnienie z 1938 i Kobieta płynąca pod wodą z 1941.
Bibliografia
- Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 4, Warszawa 1998.
- Arturo Martini, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
- PWN: 3938170
- Britannica: biography/Arturo-Martini
- Treccani: arturo-martini
- SNL: Arturo_Martini
- VLE: arturo-martini
- Catalana: 0040810
- DSDE: Arturo_Martini