Karel Pelgroms

Plaats uw zelfgemaakte foto hier

Algemeen

Volledige naam

Karel Pelgroms

Geboren

Geel, 15 augustus 1899

Overleden

5 oktober 1964

Kieskring

Turnhout

Regio

Vlaanderen

Land

België

Functie

Politicus
Ondernemer

Partij

1932 - 1936 Katholiek Verbond van België
1936 - 1944 VNV

Functies

1932 - 1944

Gemeenteraadslid Geel

1932 - 1936

Provincieraadslid Antwerpen

1933 - 1936

Schepen Geel

1936 - 1939

Volksvertegenwoordiger

1941 - 1944

Burgemeester Geel

Portaal

Politiek
Economie

Karel Pelgroms (Geel, 15 augustus 1899 - 5 oktober 1964) was een Belgisch politicus voor het Katholiek Verbond van België en later het Vlaamsch Nationaal Verbond.

Levensloop

De bedrijfsleider Pelgroms werd in 1932 verkozen tot gemeenteraadslid van Geel en was er van 1933 tot 1936 schepen. Zijn verkiezing gebeurde op de katholieke lijst in Geel. Zijn broer Jef stond als eerste van een ACW-lijst, maar werd niet verkozen. Van 1932 tot 1936 werd hij provincieraadslid voor de provincie Antwerpen, eveneens voor de katholieke partij.

Op arrondissementeel niveau sloot hij zich aan bij de Turnhoutse Katholieke Vlaamse Volkspartij (KVV) van Thomas Debacker. Hij werd partijsecretaris en bezorgde de KVV een nieuw elan, samen met Aloïs Verwaest, Maurits Lambreghts en Jozef Van Herck. Hij neigde toen al over naar het VNV. In 1936 stond hij op een vervangersplaats op de VNV-lijst en werd onverwacht VNV-volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Turnhout. Hij vervulde dit mandaat tot in 1939. Bij de wetgevende verkiezingen dat jaar werd hij niet herkozen.

Na mei 1940 werd hij, onder de Duitse bezetting, korte tijd VNV-arrondissementsleider van Turnhout, in opvolging van Thomas Debacker. In mei 1941 werd hij benoemd tot oorlogsburgemeester van Geel. Bij de bevrijding in 1944 werd hij gevangengenomen en vervallen verklaard van zijn mandaten. Op zijn proces in maart 1947 was het voornaamste bezwarend feit dat hij wervingsacties voor het oostfront en paramilitaire organisaties had ondersteund. Anderzijds werden zijn tussenkomsten voor de bevolking in acht genomen en zijn inspanningen om jonge Gelenaars te behoeden voor verplichte arbeidsdienst in Duitsland.^[1] Talrijke Geelse personaliteiten kwamen in zijn voordeel getuigen.^[1] Hij werd veroordeeld tot vier jaar cel, en gelet op de voorhechtenis kwam hij in 1948 vrij. Hij verdween van het politieke toneel en werd opnieuw bedrijfsleider.

Bronnen, noten en/of referenties