Catherine Cesarsky

Catherine Cesarsky
Catherine Cesarsky in 2005
Persoonlijke gegevens
Volledige naam Catherine Jeanne Cesarsky-Gattegno
Geboortedatum 24 februari 1943
Geboorteplaats Ambazac
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Franse
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Astronomie
Astrofysica
Bekend van Ontwerp camera aan boord van Infrared Space Observatory
Opleiding Harvard-universiteit
Alma mater Universiteit van Buenos Aires
Instituten Square Kilometre Array
CERN
Internationale Astronomische Unie
Europese Zuidelijke Sterrenwacht
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

Catherine Jeanne Cesarsky (Ambazac, 24 februari 1943) is een in Frankrijk geboren astronoom, bekend van haar onderzoeken op verschillende kerngebieden binnen de moderne astrofysica. Zij is president geweest van de Internationale Astronomische Unie (2006-2009)[1] en directeur generaal van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (1999–2007). In 2017 is zij verkozen tot bestuursvoorzitter van het Square Kilometre Array radiotelescoopproject.[2]

Jeugd

Hoewel Catherine Cesarsky in Frankrijk is geboren, groeide zij grotendeels in Argentinië op, waar haar vader na de Tweede Wereldoorlog[a] een diplomatieke post had aanvaard.[3] Na de middelbare school in Buenos Aires te hebben doorlopen, ging ze in 1959 natuurwetenschappen studeren aan de Universiteit van Buenos Aires, waar zij in 1965 afstudeerde.[4] In 1971 promoveerde zij aan de Harvard-universiteit in de astronomie.[b] Daarna ging ze zeven jaar aan het California Institute of Technology werken.[1]

Carrière

Het spiraalvormig sterrenstelsel Messier 51 bevindt zich in het sterrenbeeld Jachthonden. Deze foto is (vergelijkbaar met) de eerste foto genomen vanuit het ISO.

In 1974 keerde Cesarsky terug naar Frankrijk en daar begon haar carrière een hoge vlucht te nemen. Zij werkte er aanvankelijk voor de Service d'Astrophysique,[5] Direction des Sciences de la Matière, Commissariat à l'Energie Atomique. Haar multiculturele en diplomatieke achtergrond hebben haar de tact en diplomatie bezorgd die nodig zijn om (wetenschappelijke) astronomie-instituten te kunnen leiden.[3] Ze werd in 1985 hoofd van de Service d'Astrophysique en in 1994 directeur van de Direction des Sciences de la Matière (tot 1999); daar werkten 3000 wetenschappers en technici aan fundamenteel onderzoek op het gebied van natuurkunde, scheikunde, astrofysica en aardwetenschappen.

Vervolgens was Cesarsky tot 2007 Algemeen Directeur van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht;[c] in die periode is de bouw van de Very Large Telescope (VLT) afgerond en zijn er afspraken gemaakt over het bouwen van de Atacama Large Millimeter Array (ALMA), daarnaast initieerde Cesarsky studies voor de Europese Extremely Large Telescope.[6] Als voorzitter van de IAU (2006-2009) was zij nauw betrokken bij de beslissing om de status van Pluto te veranderen van planeet in dwergplaneet.[3][7]

Ze is de eerste vrouwelijke haut-commissaire à l'énergie atomique van Frankrijk en adviseur van de Franse regering inzake wetenschappelijke en energie aangelegenheden. Zij is voorzitter van het comité voor het wetenschappelijk programma van het Franse ruimtevaartbureau, Centre national d'études spatiales, en van het consultatiecomité van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie - Fusie.[8]

Cesarsky is hoofdredacteur geweest van het Journal of Astrophysics and Astronomy.[2] Sinds 21 maart 2013 is zij vicepresident van de raad van bestuur van het CERN,[9] samen met de Belg Walter Van Doninck.[10]

Onderzoeksvelden

Oud-directeuren van ESO Lodewijk Woltjer (1974–1987); Harry van der Laan (1988–1992); Catherine Cesarsky (1999–2007); Tim de Zeeuw (2007–2017); Xavier Barcons (2017–)

Cesarsky is bekend geworden met haar onderzoek in het domein hoge energie en haar latere werk in infraroodastronomie. De eerste jaren hield zij zich bezig met verbreiding en samenstelling van kosmische straling van het galactische stelsel, materie en velden in het diffuse interstellair medium en de versnelling van deeltjes in astrofysische shocks, bijvoorbeeld in verband met supernova’s.[1]

Toen zij switchte naar de infraroodtak, werd ze hoofdonderzoeker voor het project betreffende de camera aan boord van het Infrared Space Observatory (ISO) van de Europese Ruimtevaartorganisatie (ESO), dat tussen 1995 en 1998 in de ruimte actief was. In die periode was Cesarsky onderzoeksleider in de studie van infraroodemissie van bronnen binnen en buiten het Melkwegstelsel. Daarmee zijn verbluffende resultaten geboekt op het gebied van stervorming en de evolutie van de Melkweg.[9] Deze werden geconsolideerd door observaties met de Very Large Telescope van ESO op de berg Cerro Paranal in Chili en de satellieten Spitzer en Herschel.[4]

Onderscheidingen

Installatie comité van de IAU in 2006. V.l.n.r.: Karel van der Hucht (SRON), Robert Williams (Space Telescope Science Institute), Catherine Cesarsky (ESO), Ian Corbett (ESO)
Prijzen

In de loop der jaren heeft Catherine Cesarsky diverse prijzen in ontvangst mogen nemen.

Onderscheidingen

Cesarsky zijn tijdens haar carrière de volgende onderscheidingen toegekend.

  • Ridder/Officier/Commandeur/Grootofficier in de Nationale Orde van Verdienste (Frankrijk) (1989/1999/2008/2014).[12][13]
  • Ridder/Officier/Commandeur/Grootofficier in het Legioen van Eer (1994/2004/2011/2019).[14][15][16]
Lidmaatschappen
Opening van het jaar van de Astronomie in Praag (2009)

Zij is lid van onderstaande academies.

Eredoctoraten
Bronnen
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Catherine Cesarsky op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Catherine Cesarsky op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Noten
  1. Hij was van Joodse afkomst en had in de Résistance gezeten.[3]
  2. Zij kreeg een Pickering fellowship (zie William Henry Pickering) en een Harvard scholarship om dit promotieonderzoek te kunnen doen.[4] De titel van haar dissertatie was ’Interactions of Cosmic Rays with Hydromagnetic Waves in the Galaxy’ (1971).
  3. Zij werd in deze functie opgevolgd door Tim de Zeeuw.
  4. De titel ‘Doctor of Science’ wordt verleend op basis van een aantal hoog aangeslagen publicaties en is een ‘hogere‘ doctorsgraad voor onderzoekers.
Referenties
  1. a b c (en) Catherine Cesarsky elected president of the International Astronomical Union. International Astronomical Union (28 augustus 2006). Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  2. a b c d (en) Dr. Catherine Cesarsky Elected Chair Of The SKA Board Of Directors. SKAtelescope.org (13 oktober 2017). Gearchiveerd op 21 juli 2020. Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  3. a b c d (fr) Fenoglio, Jérôme, "Catherine Cesarsky, l'astronome qui a disqualifié Pluton", Le Monde, 17 oktober 2006. Gearchiveerd op 20 juli 2020. Geraadpleegd op 21 juli 2020..
  4. a b c (en) Dr. Catherine Cesarsky: ESO Director General from 1999 until 2007. HQ.EOS.org. Gearchiveerd op 21 juli 2020. Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  5. (fr) Département d'Astrophysique. irfu.cea.fr. Gearchiveerd op 14 oktober 2017. Geraadpleegd op 23 juli 2020.
  6. (es) El mensajero de los astros. cielosur.com. Gearchiveerd op 2 april 2015. Geraadpleegd op 23 juli 2007.
  7. (en) Owen, Tobias Chant, Pluto dwarf planet. Encyclopaedia Brittanica (14 november 2019). Gearchiveerd op 23 augustus 2020. Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  8. (fr) La toute première image d'un trou noir supermassif. Cea.fr (12 april 2019). Gearchiveerd op 23 juli 2020. Geraadpleegd op 23 juli 2020.
  9. a b c (en) Catherine Cesarsky / Royal Society. royalsociety.org. Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  10. (fr) Catherine Cesarsky élue vice-Présidente du Conseil du CERN. onu-geneve.delegfrance.org (27 maart 2013). Gearchiveerd op 23 juli 2021. Geraadpleegd op 23 juli 2020.
  11. Pdf-document(fr) Catherine Cesarsky élue membre le décembre 2007 dans la section Sciences de l’univers. Institut de France, Académie des sciences (11 december 2007). Gearchiveerd op 10 juni 2015. Geraadpleegd op 23 juli 2020.
  12. (fr) Décret du 16 mai 2008 paru au Journal officiel de la République française du 17 mai 2008. Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  13. (fr) Décret du 14 mai 2014 portant élévation aux dignités de grand'croix et de grand officier Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  14. (fr) Décret du 31 décembre 2010 portant promotion paru au Journal officiel de la République française du 1 janvier 2011. Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  15. (fr) Décret du 31 décembre 2018 portant élévation aux dignités de grand'croix et de grand officier. legifrance.gouv.fr (1 januari 2019). Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  16. (fr) Catherine Cesarsky, élevée à la dignité de grand officier dans l'Ordre national de la Légion d'honneur. academie-sciences.fr. Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  17. (fr) Catherine Cesarsky. academie-sciences.fr. Geraadpleegd op 22 juli 2020.
  18. [dode link](en) International Academy of Astronautics. iaaweb.org. Gearchiveerd op 18 augustus 2007. Geraadpleegd op 22 juli 2020.
  19. (en) Membership of Catherine Jeanne Cesarsky (6 december 2017). Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  20. (sv) Catherine Cesarsky; Professor Ledamot nr:. Kungl. Vetenskapsakademien (KVA). Geraadpleegd op 21 juli 2020.
  21. (en) Catherine Cesarsky Elected Foreign Associate of the US National Academy of Sciences. eso.org (30 april 2005). Geraadpleegd op 23 juli 2020.
Mediabestanden
Zie de categorie Catherine Cesarsky van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.